Bu çalışmanın amacı Ankara'daki üniversitelerde eğitimine devam eden uluslar arası öğrencilerin üniversite uyum puanlarını yordamada cinsiyet, kültürleşme stresi, başa çıkma becerileri, kültürel uzaklık ve algılanan sosyal desteğin rolünü araştırmaktır. Çalışmanın örneklemi, Ankara ilindeki bir özel, dört devlet üniversitesinde öğrenim gören 170 (135 erkek ve 35 kız) uluslar arası gönüllü öğrenciden oluşmaktadır. Araştırmacı tarafından geliştirilen Kişisel Bilgi Formu, Üniversite Öğrencileri Uyum Ölçeği (Baker & Siryk, 1984), Uluslar Arası Öğrenciler İçin Kültürleşme Stresi Ölçeği (Sandhu & Asrabadi, 1994), Başa Çıkma Stratejileri Kısa Formu (Carver, 1997), Kültürel Uzaklık Ölçeği (Bektaş, 2004), ve Çok Boyutlu Algılanan Sosyal Destek Ölçeği (Zimet, Dahlem, Zimet, & Farley, 1988) veri toplamak için kullanılmıştır. Verilerin analizinde hiyerarşik çoklu regresyon analizi kullanılmıştır. Analiz sonuçları kültürleşme stresi, olumlu başa çıkma becerileri ve kültürel uzaklığın uluslar arası öğrencilerin üniversite uyumunu açıklamada anlamlı yordayıcı değişkenler olduğunu; cinsiyet, olumsuz başa çıkma becerileri, pasif başa çıkma becerileri ve algılanan sosyal desteğin ise anlamlı yordayıcı değişkenler olmadıklarını ortaya çıkarmıştır. Tüm yordayıcı değişkenler üniversite uyum puanlarındaki toplam varyansın % 9.8'ini açıklamıştır. Araştırma sonuçları, kültürel stres ve algılanan kültürel farklılığı düşük, olumlu başa çıkma beceri kullanımı yüksek uluslar arası öğrencilerin üniversite uyumunun daha yüksek olduğunu göstermiştir.