Bu çalışmada Türkiye'de yaşayan 8-18 yaşları arasında farklı sosyoekonomik düzeyden gelen kız ve erkek çocuk ve ergenlerin korkularının incelenmesi amaçlanmaktadır. Ek olarak, çocuk ve ergenlerin korkularının kaynakları araştırılmıştır. Amacına ulaşabilmesi için, çalışma iki aşamaya ayrılmıştır.Birinci aşamada Fear Survey Schedule for Children- AM (Burnham,1995) adlı ölçeğin Türkçe'ye uyarlanması çalışması yürütülmüştür. Birinci aşamada, iki farklı örneklem kullanılmıştır. Birincisi yaş ortalamaları 12.66 (SD=3.05) olan 355 katılımcıdan (173 kız ve 182 erkek) oluşmaktadır. İkincisi ise, yaş ortalamaları 13.15 (SD=3.18) olan 1315 katılımcıdan (642 kız ve 673 erkek) oluşmaktadır. Çalışmanın ikinci aşaması ana çalışmadır. İkinci aşamanın örneklemini, birinci çalışmanın 1315 katılımcı içeren ikinci örneklemi oluşturmaktadır. Çalışmada Çocuklar için Korku Ölçeği'nin dışında, çocukların ve ergenlerin korku kaynaklarını değerlendiren sorular da sorulmuştur. Çalışmanın sonuçları, düşük sosyoekonomik düzeyden gelen 8 yaşındaki kız çocuklar tüm çocuklar içinde en çok korkan gruptur. Ayrıca, korkunun bütün korku faktörleri için özellikle alt sosyoekonomik düzeyden gelen kız çocuklarının korku düzeyleri, erkek ergenlerden daha yüksektir. Genel olarak, kız olmanın, düşük sosyoekonomik düzeyden gelmenin ve yaşı küçük olmanın özellikle de 8 yaşında olmanın daha yoğun korku düzeyine sebep olduğu söylenebilir. Bütün çocuklar ve ergenler içinde 8, 9 ve 10 yaşındaki çocukların korkuları değişik yaşlardaki ergenlerin korkularından anlamlı düzeyde yüksek çıkmıştır, fakat bunlar birbirlerinden farklılıkları anlamlı değildir. 11, 12 ve 13 yaşındaki ergenlerin korkuları kendilerinden en az 2 yaş büyük olanlardan anlamlı düzeyde farklıdır. Tüm çocuklar tarafından en çok tekrarlanan korkular ailemden birinin ölmesi, cehenneme gitmek, yakınım olan birinin ölmesi, taciz, Allah/Tanrı, AIDS, ailemden birinin kaza geçirmesi, anne-babamın ayrılması ve terörist saldırıları dır. Çocukların korkularının kaynaklarıyla ilgili sonuçlar, çocuk ve ergenlerin % 64,8'nin model alma yoluyla, %51,8'nin olumsuz bilgi iletimi yoluyla, %35,8'nin koşullanma yoluyla korkuyu edindiklerini göstermiştir. Çocuk ve ergenlerin %45.7'sinin korkuları olumsuz bilgi iletimi yoluyla, %49'nun korkuları model alma yoluyla ve %44.8'nin korkuları koşullanma yoluyla yoğunlaşıyor.