Bu çalışmanın amacı, kişisel bilişsel değişkenlerin (saldırganlıkla ilgili düşünceler, saldırganlığa alternatif davranışlar için öz-yeterlilik ve başarıya verilen değer) algılanan aile değişkenleri (ebeveynin saldırganlığa verdiği destek, ailedeki çatışma, ebeveyn izlemesi) ve fiziksel saldırganlık arasındaki ilişkiye aracılık etmedeki rolünü Ankara'da yaşayan gençler örnekleminde incelemektir. Örneklem seçkisiz örnekleme yöntemi ile seçilmiş 36 ilköğretim okuluna devam eden ve çalışmaya katılmaya gönüllü olan 2443 altıncı, yedinci ve sekizinci sınıf öğrencisini kapsamaktadır. Araştırma için gerekli olan veri Fiziksel Saldırganlık Ölçeği, Saldırganlığı Destekleyen Düşünceler Ölçeği, Saldırganlığa Alternatif Davranışlar için Özyeterlilik Ölçeği, Başarıya Değer Verme Ölçeği, Ana baba-Ergen İlişkileri-İzleme Ölçeği, Saldırganlık için Ebeveyn Desteği Ölçeği, Ailede Çatışma Ölçeği ile toplanmıştır. YEM analizinin sonuçları önerilen modelin hem erkek hem de kız ergen örnekleminden elde edilen verileri yeterli düzeyde açıkladığını ortaya koymuştur. Modelin fiziksel saldırganlığı ne derece açıkladığı incelendiğinde, erkekler için düzenlenen modelin fiziksel saldırganlığa ilişkin varyansın %40'ını, kızlar için düzenlenen modelin ise fiziksel saldırganlığa ilişkin varyansın %48'ini açıkladığı görülmüştür. Genel olarak algılanan aile faktörleri ile kişisel bilişsel faktörler arasındaki anlamlı ilişkiler, algılanan aile faktörleri ile fiziksel saldırganlık arasındaki ilişkiye kişisel bilişsel faktörlerin aracılık (mediate) ettiğini göstermiştir. Ayrıca, kız ve erkek örneklemi için düzenlenen modellerde ilişkilerin etkileşimi ve yordama güçlerinin değişim gösterdiği bulunmuştur. Bulgular problem davranış kuramı (Jessor, 1987) ve sosyal bilgiyi işleme modeli (Huesmann, 1998) temel alınarak oluşturulan fiziksel saldırganlık modelinin elde edilen verilerle belirli bir ölçüde desteklendiğini ortaya koymuştur.