Bu tezde amaç Ankara'nın en dezavantajlı gecekondu semtlerinden biri olan Altındağ da yaşayan gençlerin sosyal dışlanmalarını anlamaktır. Bu çalışmada, sosyal dışlanma bireysel yaşamları topluma entegre eden ekonomik, sivil, ve sosyal alanlarda yer alınamayan bir süreç olarak kabul edilmiştir. Bu yüzden, çalışmanın alt yapısı tanımı entegrasyona dayanan sosyal dışlanma kavramı olarak kabul edilmiştir. Ayrıca, bu tez bu süreçlere giriş ve çıkışlara sebep olan boyutları ve düzeyleri tanımlamaya çalışmakta ve çok dezavantajlı durumda ki genç insanların çok boyutlu ve üst üste biriken dezavantajlarını ve onların deneyimlerini, etkili ve popular sosyal dışlanma kavramı tartışmalarına bağlamak için anlamaya çalışmaktadır.Ayrıca, Altındağ'da yaşayan gençlerin sosyal dışlanmalarının onlar için sonuçları da incelenmektedir. Bunun için Altındağ'da yaşayan gençlerin sosyal dışlanmaları eğitim, emek piyasası ve sosyal sermayeden oluşan üç boyutta incelenmektedir. Bunun yanında, her bir boyut kendi içinde yapısal, lokal ve bireysel olmak üzere üç düzeyde incelenmektedir. Araştırmanın bazı temel sonuçlarından biri gençlerin sosyal dışlanmalarının tek ve benzer olmadığı, bağlamın sadece tek bir biçimde sosyal dışlanma yaratmadığı anlaşılmıştır.Dışlanma süreci, döngüsel ve spiral haldeki dezavantajlar biçiminde yaşanmaktadır. Sosyal dışlanma çok boyutlu bir karakterdedir ve aile ve topluluk desteği ekonomik ve sosyal olarak dışlanmamak için çok önemlidir ancak bunlar gençler için tek destek mekanizması olduklarında buda ayrı bir sosyal dışlanma biçimi yaratabilir.