Bu çalışma a) yaş ritüellerine katılımın, yas tepkilerinin, sosyal çevrenin ve baş etme stratejilerinin; ebeveyn kaybına yönelik uyum üzerindeki etkilerini ve b) cinsiyetin, kayıp sırasındaki yaşın, kaybedilen ebeveynin cinsiyetinin ve önceki kayıpların genç yetişkinlerin yaşamlarına uyumları üzerindeki etkilerini araştırmayı amaçlamıştır. Ana dili türkçe olan, 25 kız 14 erkek Boğaziçi Üniversitesi lisans bölümü öğrencisi çalışmaya katılmıştır. Katılımcıların yaş ritüellerine katılımı ile ebeveyn kaybı sonrasında gördükleri çevresel destek sırasıyla Yas Ritüelleri Ölçeği (YRÖ), Sosyal Destek Ulaşılabilirliği ve Yeterliliği Ölçeği (SDUYÖ) ile incelenmiştir. Yas Tepkileri Ölçeği (YTÖ) yas tepkilerini değerlendirmek; Ebeveyn Kaybı ile Baş Etme Ölçeği ise katılımcıların yaş süreci boyunca kullandıkları baş etme stratejilerini incelemek için kullanılmıştır. Katılımcıların yeni yaşantılarına uyumlarını ölçmek için, Ebeveyn Kaybı ile Uyum Ölçeği (EKUÖ)nden faydalanılmıştır. Sonuçlar; yaş tepkilerinin, ebeveyn kaybına şuan ki uyum üzerinde negatif etkisi olduğunu önermektedir. Bulgulara göre, uyum süreci üzerinde anneyi kaybetmenin babayı kaybetmeye göre daha kötü etkisi olduğu gözlenmiştir. Benzer şekilde, ebeveyn kaybına uyum sürecinde, erken yaşta ebeveyni kaybetmenin daha olumsuz etkileri olduğu gözlenmektedir. Bununla beraber, genç yetişkinlerin ebeveyn kaybı sonrasındaki uyum süreçleri üzerinde cinsiyet farkının etkisi gözlenmemiştir.