Bu çalışmanın temel amacı, üniversite öğrencilerindeki stres, sosyal destek ve girişkenlik düzeylerim boylamsal bir çalışma içinde incelemektir, öğrencilerin sahip oldukları sosyal destek, girişkenlik ve stres düzeyleri etkileşimlerinin strese bağlı olarak ortaya çıkan sorunları engellemede rol oynayacağı beklentisi vardır. Araştırma Orta Doğu Teknik Üniversitesi'nde okuyan 335 öğrenci üzerinde yürütülmüştür. Bilgiler beş ölçeğin dağıtımı sonucunda elde edildi: Kısa Semptom Envanteri, Rathus Atılganlık Envanteri, Sosyal Provisyon ölçeği, Yaşam Deneyimleri Anketi ve Demografik Bilgi Formu. Bilgilerin analizi için Çok yönlü Regrasyon Analizi Tekniği kullanıldı. Elde edilen sonuçlara göre öğrencilerin strese bağlı olarak yaşadıkları sıkıntıları yordamada stres, sosyal destek ve girişkenlik düzeyleri düşük ama anlamlı etkileşim gösterdi. Diğer bir deyişle, sosyal destek ve girişkenlik düzeyi stresin olumsuz etkilerini bir yere kadar engellemektedir. Ancak, altı tane sosyal destek tipine göre kurulanVI etkileşimlerden bir tanesi anlamlı çıkmıştır. Buna göre; stres durumunda, kendileri ile aynı değerleri ve ilgileri paylaşan kişilerle kurdukları ilişkiler girişken olan öğrencileri stresin olumsuz sonuçlarından koruyabilmektedir. Sonuçlar ilgili literatür içinde tartışılmıştır.