Bu araştırmanın amacı savaş mağduru göçmenlerde risk ve koruyucu faktörler temelinde yılmazlık kaynaklarını derinlemesine incelemektir. Bu kapsamda savaştan dolayı Türkiye'ye göç etmek zorunda kalmış 5 kadın, 5 erkek 10 üniversite eğitimi gören kişi ile görüşmeler yapılmıştır. Araştırma kapsamında nitel araştırmaların bir türü olan "olgubilim (fenomenoloji) çalışması" kullanılmıştır. Araştırmacı tarafından geliştirilen yarı yapılandırılmış "Göçmen Üniversite Öğrencilerinde Yılmazlık Görüşme Formu" veri toplama aracı olarak kullanılmıştır. Yapılan içerik analizi sonuçlarına göre katılımcıların risk faktörlerinin daha yoğun olarak toplumsal olduğu görülürken, koruyucu faktörler daha yoğun olarak bireysel yapıya sahiptir. Katılımcılar tarafından daha yoğun olarak belirtilen risk faktörleri şu şekildedir: Dil ile ilgili riskler, sosyal desteksizlik ve önyargılara maruz kalmak, maddi zorluklar ve eğitim süreçlerinin kesintiye uğraması, aile üyelerinin birbirinden ayrı oluşu ve hayata karşı olumsuz bakış açısına sahip olmak. Katılımcıların daha yoğun olarak belirttiği koruyucu faktörler ise şu şekildedir: Maneviyata sahip olmak, kariyer amaçlarının oluşu, umut, azim, ev sahibi toplumun desteği, göçmen grup desteği ve aile üyelerinden alınan destek. Ayrıca katılımcıların yılmazlığın bir göstergesi olarak, kendilerini mutlu ve ayakta kalmış/güçlü olarak nitelendirme yoğunluklarının fazla olduğu belirlenmiştir.