Bu çalışmanın amacı kendine zarar veren ergenlerde davranışa ait bazı klinik özelliklerin, aile işlevlerinin, benlik saygılarının kontrol grubuyla karşılaştırmalı olarak belirlenmesidir. Bir diğer amaç da olgu grubunda kendine zarar verme davranışına ait klinik özelliklerle benlik saygısı arasındaki ilişkinin değerlendirilmesidir. Çalışmaya çocuk ve ergen psikiyatrisi polikliniğine başvuran, kendine zarar verme davranışı olan 70 ergen ile yaş ve cinsiyet açısından olgu grubuna benzer, kendine zarar vermeyen 70 ergen alınmıştır. Olgu ve kontrol gruplarına Kendine Zarar Verme Davranışı Bilgi Formu, Piers Harris’in Çocuklarda Öz Kavramı Ölçeği ve Aile Değerlendirme Ölçeği uygulanmıştır. Çalışmamızda düşük benlik saygısının, sağlıksız aile işlevlerinin ve sigara kullanımının birbirinden bağımsız olarak kendine zarar verme davranışı açısından risk etkenleri olduğu görülmüştür. Olgu grubunda kendine daha sık ve daha ciddi biçimde zarar veren ergenlerin daha düşük benlik saygısına sahip oldukları saptanmıştır. Olgu grubundaki ergenlerde kendine zarar veren aile bireyi ve arkadaş varlığının, alkol ve sigara kullanımının Piers Harris’in Çocuklarda Öz Kavramı Ölçeği toplam puan ortalamalarında anlamlı düzeyde farklılık yaratmadığı saptanmıştır. Çalışmamızın aile işlevleri ile ilgili bulguları ergenlerdeki kendine zarar verme davranışının sağlıksız aile çevresi ile ilişkili olabileceğini düşündürmektedir. Bu bulgu ergen ve ailenin özelliklerinin yanı sıra, aile işlevlerinin de değerlendirilmesinin önemini göstermektedir.