Çocuk; kendisine bakan ve fizyolojik ve psikolojik gereksinmelerini gideren ailesinden, sevgi, anlayış ve güven bekleyişinde olan bir canlıdır. Çocuklar bu beklentilerini bulamadığında ya da bulamadığını düşündüğünde, saldırganlık davranışları gösterme eğiliminde olmaya başlarlar. Bu durumdaki bir çocuk, muhtemelen kızma ve öfke gibi duygularını/duygulanımlarını, iç dünyasına itmekte ve bilinçaltında yaşatmaya çalışmaktadır. İşte bu iç çatışmanın ifade yollarından biri olarak ve toplumsalsallaşma sürecinin çeşitli nedenlerle tamamlanamaması çocuklarda, suça yönelme veya suça itilme, bunun sonucunda da suçluluk olgusu ortaya çıkmaktadır.Birer fidan olan çocuklar, biz nasıl yetiştirir ya da yönlendirsek öyle şekil alacaklar ya kendisine ve topluma yararlı bireyler olacaklar ya da suçluluk olgusu içinde çocuklarını, gençliklerini hatta hayatlarının büyük kısımlarını işledikleri suçun bedelini ödemeye çalışarak geçireceklerdir. İşte bu noktada geleceğimizin teminatı olan çocuklarımızın suç olgusundan uzak tutulmaları için hepimizin üzerine düşen görevler bulunmaktadır. Bu tez çalışmasında, çocuk suçluğunun kavramsal ve hukuki boyutu ortaya konularak, çocuk suçluluğuna neden olan faktörler Adıyaman İli ölçeğinde ortaya konulmaya çalışılmıştır. Nedenlerini bilemediğimiz sorunlara çözüm de bulunamayacağından toplumsal bir sorun olan bu olgunun nedenlerini tespit etmek ve çözüm önerileri sunmak çalışmanın temel amacıdır. Bu amaçtan hareketle; kişisel, ailesel, aile dışı ve göçlerden kaynaklanan nedenlerin çocuk suçluluğundaki etkisi, suçun önlenmesine yönelik alınabilecek tedbirler, Adıyaman İlinde ve Türkiye genelinde istatistiksel verilerle incelenerek, çözüm önerileri oluşturulmaya çalışılmıştır.