Çocuk suçluluğunun önlenmesinde ilk basamak risk faktörlerimi saptayıp bunları ortadan kaldırmak ve azaltmaktır. Bu çalışmanın amacı cezaevinde bulunan çocukların temel özelliklerinin, suç tiplerinin ve çocuk suçluluğunun önlenebilmesi için risk faktörü olabilecek bazı değişkenlerin incelenmesidir. Bu amaçla Adalet Bakanlığı, Ceza ve Tevkif Evleri Genel Müdürlüğünün 1994-2001 yıllarına ait verileri değerlendirilmiştir. Bu verilere göre Türkiye'deki çeşitli cezaevlerinde hükümlü, hükmen tutuklu ve tutuklu olan 11-18 yaş grubunda 2091 çocuk bulunmaktadır. Çocukların %89.1'i 15-18 yaş grubundadır. Tüm yaş grubunun %97.7'sini erkek, %2.3'ünü kız çocuklar oluşturmaktadır. Eğitim durumları incelendiğinde her iki cinsiyette de ilkokul mezunu olanların sıklığının daha fazla olduğu saptanmıştır. Hükümlü 379 çocuktan 282'sinin (%74.4) bir işte çalıştığı ve çalışanların tümünün erkek çocuklar olduğu saptanmıştır. Ceza ve tevkif evlerinden alınan kayıtlara göre hükümlü çocukların (%18) işledikleri suçların tipleri incelendiğinde ilk sırayı %31.1 sıklıkla sahtecilik, dolandırıcılık, hırsızlık ve güveni kötüye kullama gibi mala yönelik suçların aldığı, ikinci sırada ırza geçme (%21,6) ve üçüncü sırada kasten adam öldürme (%15.8)olduğu görülmüştür. 1994-2001 yılları arasında hürriyeti bağlayıcı ceza kararı verilen çocukların sıklığındaki değişime bakıldığında, özellikle 1998 yılında ceza alan çocukların sayısında belirgin artış olduğu görülmüştür. Sonuçlar değerlendirildiğinde; çocukların eğitim seviyesi düştükçe suç işleme oranının arttığı görülmektedir. Bu nedenle çocukların eğitim programları ile desteklenmesi suç işleme eğiliminin azaltılması açısından önemlidir. 15-18 yaş grubunda suç işleme oranının belirgin olarak yüksek olması özellikle bu gruba yönelik eğitim programlarının geliştirilmesi gerektiğini düşündürmektedir.