Amaç: Sigara, alkol ve diğer maddelerin kullanımı ile ilgili çalışmalar daha çok okul çağı çocukluk döneminde olmak üzere normâl popülâsyonlarda yürütülmüştür. Çalışan çocuk ve adolesanlar bu maddeleri kullanma için önemli bir risk grubu olmasına karşın, konu ile ilgili çalışmalar bu gruplarda yetersizdir. Bu nedenle, Mersin çıraklık eğitim merkezinde eğitim gören çalışan adolesanlarda sigara, alkol ve diğer maddeleri kullanma prevelansı ve etkileyen risk faktörlerinin araştırılması amaçlandı. Yöntem: Kesitsel tipte planlanan bu çalışma 2002 yılında Mersin ÇEM’nde yapıldı. Çalışma grubuna okulda kaydı bulunan 1450 öğrencinin tamamı alındı. Veriler öğrenciler tarafı ndan doldurulan bir anket formu ve Çocuk Beck Depresyon Ölçeği kullanıldı. Verilerin özetlenmesinde tanımlayıcı istatistikler ve risk faktörlerinin belirlenmesinde Binary Lojistik Regresyon analizi kullanıldı. Bulgular: Çalışmaya 960’ı (%83.3) erkek ve yaş ortalaması 17.3±1.3 olan 1152 çırak katı ldı. Çıraklar arasında en az bir defa sigara, alkol ve illegal madde deneme prevelansının sırasıyla %45.7, %39.1 ve %4.2 olduğu saptandı. Tesbit edilen başlıca risk faktörlerinin; i) sigara deneme için; alkolle karşılaşmak, erkek olmak, âile içinde kavga olması ve çocuğun intihar girişimi, ii) alkol deneme için; erkek olmak, 18 yaş üzerinde olmak, sigara denemek, annenin sigara ve babanın alkol içmesi, âile içinde kavga-küfürleşme olması ve işyerinde kendisiyle alay edilmesi, iii) illegal madde deneme için intihar girişimi, alkol denemek, depresyon semptomları bulunması ve babanın sigara içmesi olduğu tespit edildi. Tartışma: Çırakların sigara, alkol ve illegal madde denemesi ile, âile ve iş yerindeki ortam arasında sıkı bir ilişki olduğu görülmektedir. Sonuç: Çırakların bu maddelerden korunması için yapılacak eğitimlerde âile, işyerindeki usta ve çocuk bir bütün olarak değerlendirilmelidir. Çocukların çalışma koşulları iyileştirilmeli ve psikolojik danışmanlık alabilecekleri birimler oluşturulmalıdır.