Bu çalışmanın amacı Pamukkale Üniversitesi, Eğitim Fakültesi öğrencilerinin fakülte yaşamına ilişkin doyum düzeylerini, doyumun düşük ve yüksek olduğu alanları ve doyum düzeylerinin öğretim türü (1. ve 2. öğretim), program türü ve fakülteyi tercih etme nedenlerine göre değişip değişmediğinin belirlenmesiydi. Bulgular genel olarak öğrencilerin fakülteden aldıkları doyum düzeylerinin düşük olduğunu, en yüksek doyumu yurt ve yemekhane servislerini takiben akademik kalite ve öğretim üyeleri ile öğrenciler arası ilişkilerden aldıklarını, buna karşılık en düşük doyumun kampüs yaşantısı ve teknoloji ve kütüphane servislerine ilişkin olduğuydu. Birinci öğretim öğrencilerinin kampüs yaşantısına ilişkin doyum düzeyleri ikinci öğretim öğrencilerinin doyum düzeyinden yüksek iken akademik kaliteye ilişkin algılar tam tersi yönündeydi. Öğrencilerin doyum düzeyleri hem program türüne, hem fakülteyi tercih nedenlerine göre farklılaşmakta ve özellikle aile zoru ile bu fakülteyi seçenlerin doyum düzeylerinin düşük olduğu görülmektedir.