Bu çalışmanın amacı, medya okuryazarlığı, özdeşleşme ve televizyon eğilimi kavramlarını ilişkilendirmek, ergenlik çağındaki çocuklarının televizyon eğilimi, özdeşleşme ve medya okuryazarlığı seviyelerini inceleyerek sosyal yapının bu kavramlar üzerindeki etkilerini saptamak, sosyal yaşantılarında değişiklik olup olmadığını tespit etmek, değişim varsa bu değişimin nasıl gerçekleştiğini yorumlamaktır. Bu amaca yönelik olarak, altıncı, yedinci ve sekizinci sınıfta öğrenim gören toplam 1133 öğrenciye kota örneklemesi ile yüzyüze anket yöntemi kullanılarak anket uygulanmıştır. Bu anketlerden elde edilen veriler SPSS programı ile değerlendirilmiş, elde edilen veriler korelasyon, çoklu regresyon, One-Way Analizi ve Independent-Samples T Testleri ile analiz edilmiştir. Gerçekleştirilen analizler sonucunda, sosyal yapı ile televizyon eğilimi ve özdeşleşme arasında orta seviyede, medya okuryazarlığı arasında ise düşük seviyede anlamlı bir ilişki saptanmıştır. Televizyon eğilimi ile özdeşleme arasında orta seviyede, medya okuryazarlığı arasında düşük seviyede anlamlı bir ilişki saptanmıştır. Medya okuryazarlığı ile özdeşleşme arasında da orta seviyede anlamlı bir ilişki saptanmıştır. Ayrıca ergenlik çağındaki çocukların televizyon eğilimlerinin, ailelerinin gelir düzeyine göre farklılık gösterdiği ve cinsiyetlerinin de televizyon eğilimleri üzerinde farklılık yarattığı saptanmıştır. Araştırmada kurulan model sonuçlarına göre, televizyon eğilimi modelinin sosyal yapı ve medya okuryazarlığından oluştuğu, çocukların televizyon eğilimleri üzerinde sosyal yapının medya okuryazarlığına oranla daha baskın olduğu belirlenmiştir. Özdeşleşme analiz edildiğinde, özdeşleme üzerinde sosyal yapı, televizyon eğilimi ve medya okuryazarlığı faktörlerinin etken olduğu saptanmıştır. Buna göre özdeşleşme üzerinde en fazla etkiyi yapan faktör medya okuryazarlığı olarak belirlenmiştir. Son kavram medya okuryazarlığına yönelik model çalışmasında ise medya okuryazarlığı üzerinde sadece sosyal yapı ve televizyon eğiliminin etkisinin olduğu saptanmıştır. Bu model üzerinde televizyon eğiliminin etkisinin sosyal yapıdan daha fazla olduğu belirlenmiştir.