Amaç: Bu çalışma, ergenlerin aile işlevi algılarına göre uyum düzeylerini belirlemek amacıyla tanımlayıcı ve karşılaştırmalı olarak yapıldı. Yöntem: Çalışmanın evreni 385 öğrenciden, örneklemi ise, çalışmaya katılmayı kabul eden 275 lise öğrencisinden oluştu. Veriler, Demografik Bilgi Formu, Hacettepe Kişilik Envanteri ve Aile Değerlendirme Ölçeği kullanılarak toplanmıştır. Veriler, ortalama, Standart sapma, Pearson korelasyon testi, Student t-testi kullanılarak %95’lik güven aralığında, anlamlılık p<0.05 düzeyinde değerlendirildi. Bulgular: Öğrencilerin Genel Uyum puanı 100.29 ± 18.67 olup %16’sının uyum düzeyi düşük, %84’ünün ise düşük değildir. Öğrencilerin Hacettepe Kişilik Envanteri ve Aile Değerlendirme Ölçeği alt grup puanları arasında negatif yönde bir ilişki vardır. Hacettepe Kişilik Envanteri puanı azaldıkça (uyum düştükçe), Aile Değerlendirme Ölçeği puanları artmakta ve öğrenciler aile işlevlerini “sağlıksızlık” yönünde algılamaktadırlar. Sonuç: Çalışmada, ailenin ergenler tarafından sağlıksız olarak algılanmasının uyum düzeyini azalttığı bulundu. Sosyal uyum üzerindeki çalışmalar, ailenin çocuk üzerindeki etkilerinin son derece önemli olduğunu kanıtlamıştır. Bu nedenle koruyucu ruh sağlığı çalışmalarında ergen ele alınmalı ve sağlık bakım çalışanları özellikle de hemşireler, aile ile ergen arasındaki iletişime yönelik yaklaşımlarda bulunmalıdır.