Amaç:Bu çalışmanın amacı; ergenlerin algıladıkları sosyal destek düzeyleri ile depresyon düzeyleri ve intihar olasılıkları arasındaki ilişkiyi belirlemektir. Yöntem: Çalışmaya Mardin il merkezinde 2013-2014 eğitim öğretim yılında lise 2, lise 3 ve lise 4. sınıf düzeyinde eğitim gören 927 öğrenci alınmıştır. Öğrenciler bir araştırmacı gözetiminde, Sosyodemografik Veri Formu, Çocuklar için Depresyon Ölçeği (ÇDÖ), Çocuk ve Ergenler İçin Sosyal Destek Değerlendirme Ölçeği (Ç-SDDÖ) ve İntihar Olasılığı Ölçeği (İOÖ) ile değerlendirilmiştir. Sonuçlar: Çalışmaya alınan olguların yaş ortalamaları 15,89 (SS=0,77 yıl) olup 489’u erkek (%52,8), 438’i kızdır (%47,2). Ç-SDDÖ’nün tüm alt ölçek skorları ve toplam skorları ile İOÖ skorları ve ÇDÖ skorları arasında anlamlı negatif ilişki olduğu (p<0.001) saptanmıştır. Olguların baba eğitim düzeyi ve aile gelir düzeyi ile Ç-SDDÖ’ nün toplam skorları arasında anlamlı pozitif ilişki (p<0.05) olduğu bulunmuştur. İOÖ skorları ile sosyodemografik veriler, Ç-SDDÖ tüm alt ölçek-toplam skorları ve ÇDÖ skorları arasındaki ilişki lineer regresyon analizi yöntemi ile incelendiğinde; İOÖ skorları ile erkek cinsiyette olma ve ÇDÖ skorları arasında pozitif anlamlı ilişki, İOÖ skorları ile Ç-SDDÖ’nün toplam skorları arasında negatif anlamlı ilişki olduğu saptanmıştır (p<0.05). Tartışma: Çalışmamızın sonuçları ergenlerin algıladıkları sosyal destek düzeyleri ile depresyon düzeyleri ve intihar eğilimleri arasında anlamlı negatif ilişki olduğunu göstermiştir. Bu doğrultuda ergenlerin akran ilişkilerini desteklemeye yönelik düzenlenecek aktivitelerin, öğretmen ve ailelerin algılanan sosyal destek konusunda bilgilendirilmesi amacıyla yapılacak eğitim programlarının ergen ruh sağlığı açısından önemli olduğu düşünülmektedir.