Bu tez çalışmasında 12-18 yaş arasındaki çocukların sanatsal gelişimleri ve yaratıcılıkları araştırılmıştır. Bu yaş guruplarındaki çocukların ergenliğe geçişte yaşadığı fiziksel ve psikolojik değişim sürecinin, sanatsal gelişimlerine etkileri irdelenmiştir. Çalışmanın ilk bölümünde, çocukluktan erginliğe geçişte bireyin yaşadığı problemler ve bu problemler karşısında, toplumun, ailenin ve öğretmenin rolleri üzerinde durulmuştur. Bireysel özelliklerin yanı sıra bu rollerin de çocuğun sanatsal gelişimi ve yeteneklerinin keşif edilmesi açısından etkili olduğu bir gerçektir. İkinci bölümde ise ülkemizde sanat eğitiminin dünü ve bugünü araştırılmıştır. Toplum olarak sanata bakış açımız ve sanat eğitimi yaşamın her alanı için gerekliliği konulan üzerinde yoğunlaşılmıştır. Sanatın; teknoloji, bilim ve kültürle ilişkileri irdelendiğinde, iyi bir sanat eğitimiyle daha akılcı, kültürlü ve yaratıcı bireyler yetiştirmekle beraber, yaşadığımız toplumu ve kültürünü de geliştirmek mümkün olmaktadır. Bunun yanı sıra sanatsal gelişim süreci içinde bireyin fiziksel ve psikolojik gelişimlerine paralel gösterdikleri sanatsal farklılıklar, kendi bünyesinde farklı tipler oluşturmaktadır. Her bireyin farklı sanatsal yaklaşımlar gösterebileceği göz önünde bulundurularak eğitimcilerin bu farklı yaklaşımlar karşısındaki tutumları neler olmalıdır? Sorusuna yanıt aranmıştır. Bir diğer aşamada sanat eğitiminde temel ilkesel ve fiziksel sorunlar saptanmıştır. Yaklaşık yüzyıllık bir geçmişi olan sanat eğitimimiz günümüze dek sorunlu bir yapıyla gelmiştir. Sorunların ve amaçların belirlenmesine rağmen uygulamada çıkan aksaklıkların bir türlü giderilmemesi eğitim sistemimizde sürekli varolan bir yara durumundadır. Dördüncü bölümünde ise sanat eğitimi uygulamalarında çalışma alanları üzerinde durulmuştur. Resim-İş eğitimi uygulamalarında renk, çizgi ve biçimsel çalışmaların yerim ve önemi belirtilmiştir. Sanat eserlerinin incelenmesi, müze ve galerilerin eğitim içersindeki önemi, bunun yanında kopyanın sanat eğitimindeki yeri ve uygulama alanları konu edilmiştir. Çalışmalar sonucunda eğitimciler tarafından yapılacak olan değerlendirmenin boyutları ele alınmıştır. Son olarak yaratıcılık konusu irdelenmiştir. Yaratıcılığın sanat eğitiminden günlük yaşama dek uzantıları araştırılmıştır. Yaratıcılığın ortaya çıkartılması ve geliştirilmesi sanat eğitimini ilgilendirdiği kadar bilim ve tekniğin temelini de oluşturmaktadır. İnsan beyninin kullanıldığı her alanda yaratıcılığa ihtiyaç duyulmaktadır. Bunu da en iyi şekilde sanat eğitimiyle sağlamak mümkündür. Sanat eğitimiyle yalnızca sanatçı değil yaratıcı ve üretken bireyler yetiştirmek olasıdır.