Stres, yüzyıllardır yaşanmasına karşın, son yıllarda güncel bir konuma gelmiş bir kavramdır. Konu hakkındaki birçok farklı bakış açısıyla beliren çeşitli tanımlar kavram karmaşasına neden olmakla birlikte, stres genel anlamda, organizma ve çevresi (içsel veya dışsal) arasındaki dinamik yapıdaki gerilimdir. Bu gerilim, organizmanın bütünlüğünü korumak için çevresinin (içsel veya dışsal) baskı ve zorlanmalarına tepki vermesi üzerine ortaya çıkmaktadır. Bu çalışmada, stresin biyo-davranışsal modeli temel alınarak geliştirilen "Stres Audit" ölçeğinin (Miller ve ark., 1988) geçerlik ve güvenirlik çalışmaları yapılarak ilk izlenim oluşturulması amaçlanmıştır. Örneklem, Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi birinci sınıf öğrencilerinden 105'i kız, 93'ü erkek olan toplam 198 öğrenciden oluşmaktadır. Yaş ortalaması 18 olan örneklemin, özellikle homojen bir gruptan seçilmesinin nedeni, geçerlik ve güvenirlik hesaplamaları için yaş, eğitim düzeyi v.b. gibi değişkenlerin dışlanmasına çalışılmıştır. Araştırmada ayrıca, stres ile genel ruh sağlığı arasındaki ilişkinin araştırılması için Katz Genel Uyum Skalası (KAS-S); yapı geçerliğinin araştırılması için Durumluk-Sürekli Kaygı Envanteri (STAI) ve örneklemin demografik özelliklerinin ölçümü için de Bireysel Bilgi Formu kullanılmış; öz-bildirim ölçeği olan tüm bu ölçekler toplu halde uygulanmıştır. Sonuçlar, araştırmanın yapıldığı örneklem ile sınırlı olduğu dikkate alınarak, değerlendirildiğinde Stres Audit ölçeğinin geçerli ve güvenilir bir ölçek olduğu söylenebilir. KAS veya Katz Genel Uyum Skalası ve Sürekli Kaygı Envanteri ile Stres Audit ölçeğinin stres belirtileri altalanı ile ilişkili bulunmuştur. Sosyo-demografik özelliklerden biri olan cinsiyet değişkeni Stres Audit altölçeklerine göre değerlendirildiğinde; erkek deneklerle kızlar arasındaki farkın anlamlı olduğu bulunmuştur. Stres Audit ölçeği ile bundan sonra yapılacak çalışmalarda farklı yaş, eğitim düzeyi, meslek, v.b. gibi sosyo-demografik özelliklere sahip olan "normal" yetişkinlerde ve çeşitli psikiyatrik ve fiziksel bozukluk gösteren örneklem gruplarında uygulanarak norm çalışmalarının geliştirilmesi önerilmektedir.