Hemen hemen tüm devlet adamları gençleri için bir şeyler söylemişlerdir. Hepsinin birleştiği bir nokta ise, gençlerin içinde bulundukları düzeni savunmak ve korumakla görevli oldukları durumudur. Yurdumuzda gençlik denince üniversite gençliği düşünülmektedir. Halbuki bir toplumda sınıflar varsa her sınıfın bir gençliği ve bunlarda kendi sınıflarının özellikleri vardır. Zamanında gençlik başlı başına bir sorundur. Her devlet gençliği karşısında sarsıntılar geçirmektedir. Ana babalar çocuklarının çok gerisinde kalmış, üniversite öğretim üyeleri öğrencilerin davranışları ile şaşkına dönmüşlerdir. Eski kuşağı beğenmeyen gençleri en fazla arkadaş çevresi etkiler. Sonra sırasıyla sevdiği büyükleri, öğretmenleri, din adamları ve okuduğu kitaplar gelir. Devlet yöneticileri, ana ve babalar, öğretim üyeleri gençliğin düşünen, yenilenmeye açık kişiler olduklarını bilmelidirler. Yazar gençliği, işçi gençlik, köylü gençliği, orta sınıfların gençliği, hakim sınıfların gençliği olarak sınıflandırmış ve sorunlarıyla birlikte incelemiştir.