Yetiştirme Yurdunda Yaşayan Ergenlerde Kimlik Statülerinin İncelenmesi
Yazar/Hazırlayan
|
|
Üniversite
|
|
Enstitü/Fakülte
|
|
Tez Danışmanı
|
|
Tez Yılı
|
|
YÖK Tez No
|
102090
|
Sayfa Sayısı
|
106
|
Tez Türü
|
Yüksek Lisans
|
Tam Metin (PDF)
|
|
Kategori
|
|
Tez Özeti
|
Bu araştırmanın temel amacı yetiştirme yurdunda yaşayan gençlerle aileleri yanında yaşayan gençleri kimlik gelişimi ve model alma süreci açısından karşılaştırmaktır. Bu amaçla Hatay Erkek ve Kız Yetiştirme Yurdunda yaşayan gençlerle, bu gençlerin devam ettikleri okullara giden ve aileleri yanında yaşayan 13-18 yaşlan arasındaki 123 erkek 117 kız olmak üzere toplam 240 ergen araştırma örneklemini oluşturmuştur. Araştırmada başlıca veri toplama araçları olarak, "Benlik Kimliği Statüleri Ölçeği" (BKSÖ) ve "Algılanan Benzerlik Ölçeği" (ABÖ) kullanılmıştır (Eryüksel ve Varan, 1999; Dökmen, 1997). BKSÖ'den ve ABÖ'den elde edilen verilere uygulanan istatistiksel analiz sonuçları, yetiştirme yurdunda ve ailesinin yanında yaşayan gençler arasında en sık rastlanan kimlik statüsünün kararsız kimlik statüsü olduğunu göstermiştir. Beri yandan yetiştirme yurdunda yaşayan gençler arasında en sık rastlanan ikinci statü, kargaşalı kimlik statüsü iken, ailesi yanında yaşayan gençler arasında en sık rastlanan ikinci statü erken bağlanmış kimlik statüsü olmuştur. Yetiştirme yurdunda ve ailesinin yanında yaşayan gençlerin kimlik statülerine dağılımının yaş ve cinsiyet değişkenleri açısından incelenmesi sonucunda, farklı yaş gruplarındaki kız ve erkeklerin kimlik statülerine dağılımının benzer olduğu görülmüştür. Ancak artan yaşla birlikte gençlerin başarılı kimlik statüsüne dağılımında bir artış olduğu izlenmiştir. Yetiştirme yurdunda yaşayan gençlerle aileleri arasında yaşayan gençlerin model alma sürecini irdeleyen analiz sonuçlan ise, yetiştirme yurdunda yaşayan gençlerin çoğunlukla kendilerine medyadan birini model aldığım, aileleri yanında yaşayan gençlerin ise daha çok ailelerinden birini model aldıklarını göstermiştir. Buna ek olarak ailelerinin yanında yaşayan gençler, yetiştirme yurdunda yaşayan gençlere göre ana-babalarıyla kendileri arasında daha fazla benzerlik algıladıklarını belirtmişlerdir. Yetiştirme yurdunda yaşayan gençler ise şayet ana veya babalan öldüğü için yurda verilmişlerse, ana-babalan tarafından terk edilenlere göre, onlarla daha fazla benzerlik algılamışlardır.
|
Oflazoğlu, Feride, Yetiştirme Yurdunda Yaşayan Ergenlerde Kimlik Statülerinin İncelenmesi, Ege Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, 2000, Yüksek Lisans, pdf.