Bu araştırmada, Ankara Kalaba Çocuk Islahevinde kalan 15-18 yaş grubundaki ergenlerin suça yönelmelerine aile özelliklerinin etkisi incelenmiştir.. Ayrıca suça yönelmiş ve yönelmemiş çocuklara uygulanan ana baba tutumları arasında farklılık bulunup bulunmadığı da araştırılmıştır. Araştırmanın evrenini Ankara Kalaba Çocuk Islah evinde 1991 döneminde bulunan 15-18 yaş grubunda olan hırsızlık, adam öldürme ve cinsel suçlara yönelmiş 60 denek ile Adalet Meslek Lisesinde öğrenimlerini sürdüren aynı yaş grubundaki 60 denek oluşturmuştur. Ankara Kalaba Çocuk Islahevinde bulunan hırsızlık, adam öldürme ve cinsel suçlara yönelmiş çocukların işledikleri suç türleri ile çeşitli değişkenler arasındaki ilişki Ki-Kare metoduyla belirlenmiştir. Çocukların suça yönelmesinde anne baba tutumlarının etkisi ise karşılaştırmalı olarak t testi metoduyla saptanmıştır.11 Araştırma bulgularına göre, çocukların işledikleri suç türleri ile deneklerin doğum yeri, oturdukları yerleşim birimleri, öğrenim durumları, ıslahevinden önce çalışıp çalışmama durumu, kardeş sayısı doğum sırası, anne ve babanın eğitim durumları, anne ve babalarının meslekleri, anne ve babanın öz veya üvey olup olmama duru mu, ailede hüküm giymiş kişinin bulunma durumu, ailede alkol kullanma, kumar oynama alışkanlığının olma durumu ve ailenin ekonomik durumları arasındaki ilişkilerin istatistiksel açıdan önemli olmadığı (P>0.05) ancak suçlu deneklerin ana babalarının tutumları ile suçsuz deneklerin ana babalarının tutumları arasındaki farkın istatistiksel açıdan önemli olduğu (P<0.05) yani suçlu çocukların ailelerinin, çocuklarına daha az sevgi ve şefkat göstermelerine karşılık çocuklara karşı daha kontrol edici ve kısıtlayıcı oldukları saptanmıştır. Kontrol grubunu oluşturan çocukların ise ailelerinin çocuklarına karşı daha fazla sevgi gösterdikleri ve daha az kısıtlayıcı ve kontrol edici oldukları belirlenmiştir. Bulguların değerlendirilmesinden elde edilen sonuçlara göre yorumlar yapılmış, yararlı olabileceği düşünülen bazı öneriler sunulmuştur.