2004 yazında Rice University'de devam ettiğim antropoloji doktora programında yeterlilik sınavını geçtikten sonra saha çalışması kısmını gerçekleştirmek için Türkiye'ye döndüm. Bir tür saha günlüğü olarak blogging yapmamızı bölümden bir öğretim üyesi tavsiye etmişti. Blog formatıyla ilk tanışmam böyle oldu. Rice Üniversitesi'nin web sitesi üzerinden bana da bir blog sayfası açılmıştı. İlk başlarda bölüme yönelik rapor verme ve tez konum olan Avrupa Birliği ve Türk Gazeteciliğiyle ilgili bulabildiğim herşeyi depoladığım bir dijital arşiv olarak işlev gördü. 2004 yazından başlayarak yaptığım şeyleri pek de blogging olarak görmüyorum bu bakımdan. O yazın sonuna doğru “saha çalışması depresyonu” denebilecek bir nedenle bloglamayı tamamen bıraktım. Ancak iki hafta kadar sonra bir Ispanyol profesorden neden bıraktın diye bir email mesaj alınca blogging'i daha ciddiye almaya başladım (Prof. FransiscoVeiga dahttp://elveiga.blogspot.com/adresinde blog yazarlığına devam ediyor). Blogdeneyimimde ikinci bir dönüm noktası Hrant Dink suikastidir. O zamana kadar blogumu yinede bir dijital arşiv olarak kullanıyordum. Ondan sonra tavır almaya ve daha pozisyonel yazılar üretmeye başladım. Ergenekon ve Hrant Dink davalarında aldığım tavırlardan dolayı sevmeyenlerimin daha çok olduğunu sanıyorum (!) .