Bu çalışmada üniversite öğrencilerinin ahlâka dair konuşurken, ahlâkı nasıl anlamlandırdıkları konumlandırma teorisi çerçevesinde, özne konumları incelenerek ele alınmıştır. Bu çerçevede, üniversite öğrencilerinin etkileşimdeki konuşmalarda ne türden konumlandırma stratejileri kullandıkları ve bu konumlandırma stratejileri ile ne el etmeye çalıştıkları incelenmiştir.Çalışmanın katılımcılarını İstanbul?da üniversitelerin farklı bölümlerinde öğrenim gören 8 kadın, 7 erkek olmak üzere toplam 15 öğrenci oluşturmuştur. Kendilerini ideolojik olarak farklı şekillerde tanımlayan bu öğrenciler ile her birinde en az 3 kişi olmak üzere toplam 4 odak grup görüşmesi yapılmıştır. Yapılan görüşmeler söylem analizi ile analiz edilmiştir.Yapılan analizler sonucunda katılımcıların üç temel başlık altında sınıflandırılabilecek stratejiler kullanarak konum aldıkları görülmüştür. İlk olarak, katılımcıların ahlâka dair konuşurken, yaptıkları eylemlerin sorumluluğunu almaları gerektiğinde bu sorumluluğu farklı stratejiler kullanıp kendilerinin dışında tutacak şekilde konum aldıkları görülmüştür. İkinci olarak, katılımcıların ahlâki olup olmadığına dair konuştukları eylemlerin kendilerine sağladığı menfaat üzerinden konum aldıkları tespit edilmiştir. Son olarak katılımcıların konuşma içerisinde hem yaptıkları eylemi hem de bu eylemdeki failliklerini farklı konumlandırma stratejileri kullanıp muğlaklaştırarak konum aldıkları görülmüştür. Bütün bu bulgular neticesinde, kişinin kendisinin merkezde olduğu, ahlâkın ve ahlâki olanın ise araçsallaştırıldığı bir anlam inşasının ortaya konulduğunu söylemek mümkündür.