Çocukluğun geçtiği mekan olan evin içi doludur, karanlıktır ve ergen için artık daha çok eskimiş olanı temsil etmektedir. Artık gitmek zamanıdır ve bundan böyle ev portmantoda şapkası ve paltosu asılı duran babaya bırakılabilir. Zamanın ve kuşakların izlerini taşıyan paspas yeniden çiğnenmeli ve dışarı çıkılmalıdır. Ancak, bazı ergenler bir süre daha üst ya da alt katlarda zaman geçireceklerdir. Anne babayla fazla yakın ve dip dibe bir yaşamın sıkıntısından ve zorluğundan kurtulmak istemekte ama dışarının çekiciliğine henüz cesaretle kapılamamaktadırlar. Onlar aynı binanın diğer katlarına yönelecekler, erişkin yaşama geçişi evreleyerek tanıdık mekanlarda bir süre daha kalacaklardır. Diğer bazıları ise doğrudan dış kapıya yönelecek ve kendilerini sokağa, erişkin yaşama bırakacaklardır. Ama hepsi için gelecek, ışığın geldiği yöndedir. Yolları açık olsun! -Talat Parman-