Kurumsal itibar konsepti 1950’lerden günümüze kadar geçen süre içinde akademik literatürde farklı disiplinlerce ele alınan ve önemli derecede ilgi gören konulardan birisi olmuştur. Kurumsal itibar; firmanın genel algılanma biçiminin, firmanın başarısının tanımlanmasında kritik rol oynadığı akademisyenler ve uygulamacıların hem fikir olduğu bir konudur (Brown, 1998; Fombrun, 1996). Bir firmanın olumlu itibara sahip olması, paydaşları firmaya yatırım yapma konusunda cesaretlendirir, iyi çalışanları firmaya çeker, müşterileri elinde tutar (Markham,1972). Olumlu İtibar ile yüksek hasılat sonuçları arasında ilişki vardır (Robert and Dowling 1997; Vergin and Qoronfleh 1998). Genel kabul görmüş anlamı ile Kurumsal İtibar paydaşlar nezdinde birikerek oluşan, izlenim ve algılamalar toplamıdır. (Bromley 1993; Davies and Miles 1998). Kurumsal itibar ölçümü konusunda akademik literatürde üç önemli akım bulunmaktadır (Berrens ve Riel, 2004). Bu akımlar; sosyal beklentiler, kurumsal kişilik ve güven olarak adlandırılmıştır. Birinci akım olan sosyal beklentiler akımı, insanların takdir ettikleri firma davranışlarını ele alan akımdır. İkinci akım olan kurumsal kişilik akımı, farklı kişilik özelliklerinin insanlar tarafından firmalara atfedilmesini konu alır. Üçüncü akım olan güven akımı, insanların firmalara güvenip güvenmemesine ilişkin nedenleri ele almaktadır. Bu çalışma, kurumsal itibar kavramını kişilik akımını dikkate alarak ölçmüştür. Araştırmada; işletme bölümünde eğitim gören üniversite öğrencilerinin mezun olduktan sonra çalışmak istedikleri firmalara ilişkin itibar algılamalarını, kurumsal kişilik bakış açısı ile ele alarak ve sonuçları firma yönetici açısından değerlendirilmiştir. Araştırma keşifsel bir araştırma olarak tasarlanmıştır. Araştırma İstanbul ilinde üniversite eğitimine Devlet ve Vakıf Üniversitesinde İşletme Bölümünde devam eden öğrenciler ile sınırlandırılmıştır. Araştırma sonuçları analiz edilmiş ve sonraki araştırmalar için önerilere yer verilmiştir.