Bu çalışma, Ankara'da üç farklı sosyoekonomik bölgede yer alan üç lisenin birinci sınıf öğrencilerinde yaralanma sıklığını ve etkileyen faktörleri belirlemek amacıyla planlanmıştır. Kesitsel tipteki araştırmanın evrenini üç lisenin birinci sınıf öğrencileri oluşturmaktadır. Çalışmada sosyoekonomik olarak alt ve üst düzeylerde yer alan iki lisede öğrencilerin hepsine ulaşılması hedeflenmiş, öğrenci sayısı fazla olan sosyoekonomik olarak orta düzeyde bulunan lisede örneklem seçilmiştir. Araştırmada gözlem altında uygulanan anket formunda sosyodemografik özelliklerin yanı sıra, yaşam tarzı ve yaralanma sıklığına ilişkin sorular bulunmaktadır. Çalışmada, son üç ay içinde yaralanma durumu ile ilgili risk faktörlerinin incelemesinde lojistik regresyon modeli oluşturulmuştur. Araştırmada ulaşılan 401 öğrencinin %60.4'ü erkek ve %82.3'ü 15-16 yaş grubundadır. Liselerde son üç ay içinde yaralanma sıklığı %33.3-46.8 arasında değişmektedir ancak okullar arası fark istatistiksel olarak anlamlı bulunmamıştır. Okul değişkeni kontrol altına alındığında yaralanma riski erkeklerde 1.80 [%95 güven aralığı (GA) 1.07-3.05] kat; silah taşıyanlarda 2.27 (%95 GA 1.23-4.17) kat; şiddete maruz kalanlarda 2.80 (%95 GA 1.64-4.78) kat yüksek bulunmuştur. Yaralanmalarda yaralanma oluş biçimine göre yapılan okula devamsızlık 0-30 gün arasında değişmektedir. Adolesanlarda yaralanmalar sık olarak görülmektedir ve önemli bir okul devamsızlık nedenidir. Bu hem korunma hem de ilk yardım açısından müdahale gereksinimini göstermektedir. Adolesanların yaralanmaların önlenebilir olduğu konusunda bilgilendirilmesi; güvenli davranışları benimsemelerine yönelik yaklaşımlar gerekmektedir. Bunun yanı sıra risk altındaki gençlere doğru davranışlara sahip olmaları için sosyal ve psikolojik yardımın yapılması gerekmektedir.