Bu araştırma, ebeveynlerin cinsellikle ilgili konularda çocuklarıyla olan iletişimleri ve yaşadıkları durumları belirlemek amacıyla tanımlayıcı olarak yapılmıştır. Araştırma, Ankara’nın sekiz merkez ilçesinden seçilen toplam sekiz ortaöğretim okulunda yürütülmüştür. Araştırmanın evrenini belirlenen okullardaki öğrencilerin (18 327 öğrenci) ebeveynleri oluşturmuştur. Örneklem ise bu evrenden seçilen 376 öğrencinin ebeveyni olarak bulunmuştur (752 ebeveyn). Okulların rehber öğretmenlerinin denetiminde eşit sayıda lise 1, 2 ve 3. sınıf öğrencisine, ebeveynlerine iletilmek üzere hazırlanan soru formu dağıtılmıştır. Ancak örneklemin %72.6’sına (546 ebeveyn) ulaşılmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde yüzdelik ve x2 önemlilik testi kullanılmıştır. Araştırmanın sonuçları ebeveynlerin cinsellikle ilgili ilk bilgilerini arkadaşlarından aldıklarını ve %56.4’ünün cinsellikle ilgili konulardaki bilgilerini yeterli bulduklarını göstermiştir. Ancak ebeveynlerin %36.3 gibi önemli bir kısmının çocuklarının cinsellikle ilgili sorularını yanıtlarken kendilerini bilgi yönünden yetersiz hissettikleri saptanmıştır. Ayrıca ebeveynlerin %37.6’sının cinsellikle ilgili konuları çocuklarıyla rahat bir şekilde konuşamadıkları, tamamına yakınının profesyonel bir kişi ve merkezden yardım almadığı ve çocuklarını konu ile ilgili profesyonel kişi ya da kuruma yönlendirmedikleri belirlenmiştir. Ebeveynlere çocukları tarafından sorulan sorular incelendiğinde, ilk sırada kız erkek arkadaşlığının yer aldığı, bunu ergenlik dönemi fiziksel ve psikolojik değişikliklerin izlediği belirlenmiştir. Ayrıca çocukların cinsellikle ilgili soruları daha çok annelerine sordukları bulunmuştur.