Amaç: Araştırma, hemşirelik öğrencilerinin kendi kendine öğrenmeye hazır oluş düzeylerinin belirlenmesi amacıyla tanımlayıcı olarak yapılmıştır. Gereç ve Yöntem: Araştırma 2008–2009 Eğitim-Öğretim Yılı Bahar Dönemi’nde Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Hemşirelik Bölümü’nde temel meslek derslerine kayıtlı 256 öğrenci ile gerçekleştirilmiştir. Araştırmada veriler Tanıtıcı Özellikler Formu ve Kendi Kendine Öğrenmeye Hazır oluş Ölçeğini kullanılarak toplanmıştır. Verilerin istatistiksel analizinde Ki-kare ve Fisher kesin Ki-kare önemlilik testleri, aritmetik ortalama, ortanca ve yüzdelik hesapları kullanılmıştır. Bulgular: Araştırmadan elde edilen bulgulara göre öğrencilerin % 76.6’ sının ölçek toplam puanları kendi kendine öğrenmeye hazır oluş düzeyi için kesim puanı olarak kabul edilen 150 puanın üzerinde ve puan ortalamalarının da 160.7 ± 21.4 olduğu saptanmıştır. Araştırmamızda öğrencilerin yaş gruplarına ve öğrenim gördüğü sınıflara göre Kendi Kendine Öğrenmeye Hazır oluş ölçeği puan ortalamaları arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmamıştır. Ancak öğrencilerin eğitim yaşamları (mezuniyet derecesi ve akademik ortalama, mesleği seçme nedenlerinin) ve kendilerini geliştirme davranışlarının (lisansüstü eğitim yapmak isteme ve kitap okuma alışkanlığı) kendi kendine öğrenmeye hazır oluş düzeylerinde istatistiksel olarak anlamlı farklılığa yol açtığı görülmüştür. Sonuç: Hemşirelik lisans eğitim programında, öğrencilerin kendilerini geliştirme davranışlarını destekleyici öğretim yöntemlerinin (Örn. vaka çalışması, vb.) kullanımına ağırlık verilmeli, öğrencilerin kendi kendine öğrenme becerilerini kullanabilecekleri öğrenim yaşantıları düzenlenmelidir.