Çocuklar korku içeren yaşam olaylarına bazen akut bazen de kronik psikolojik bozukluklara neden olan bilişsel mekanizmalarla yaklaşırlar. Bu tür bozukluklara neden olan olaylar, genellikle yoğunlukları, çocuğa ya da bir yakınını tehdit etmesi, doğal olmayan yapısı ve ani olarak ortaya çıkıp, şaşırtma oranı ile çocuğun doğal başa çıkma mekanizmalarını geçerek onları tamamen çaresiz bırakırlar. Çocukluk travmatik yaşantıları normal bir çocukluk döneminde beklenen yaşantıların tümüyle dışında bir deneyimdir. Doğal felaketler aileden birinin kaybı, kazalar gibi yaşamın içinde gelişen ve denetlenemeyen olaylar kurulmuş olan dengeyi alt üst ederler. 17 Ağustos 1999 Marmara depremi çocukların üzerinde çok önemli etkiler bırakan bir doğal felakettir. Bu araştırmanın amacı bu etkilerin içeriğini anlamaya çalışmaktır. Yöntem: Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi’nin deprem bölgesindeki çocuklarda fiziksel ve ruhsal hastalık arasında Bolu’nun Gölkaya ilçesinde ilköğretim okullarında ve liselerdeki çocuklar bir çocuk psikiyatristi tarafından değerlendirilmiştir. Çocuk ve ergenlerdeki kaygı düzeyleri ve deprem sonrası akut stres bozukluğunun varlığı belirlenmeye çalışılmıştır. Toplam 1118 çocuğun tarandığı araştırma kapsamında 408 çocuğa durumluk ve sürekli kaygı ölçekleri uygulanmıştır. 13 yaş ve üstü çocuklar için durumluk ve sürekli kaygı formları, 12 yaş ve altındaki çocuklara ise durumluk ve sürekli kaygı ölçekleri uygulanmıştır. Sonuç:12 yaş ve altı için yaşın küçük olması ve yakınların kaybı anlamlı olarak durumluk kaygıyı yordamıştır. 13 yaş ve üstü için ise yaşın büyümesi ve cinsiyet durumluk kaygısı yordamaktadır. 12 yaş ve altı için cinsiyet sürekli kaygıyı yordamıştır. Psikiyatrik muayene sonunda deneklerden 84’ünde akut stres bozukluğu 20’sinde uyku bozukluğu, 6’sında depresyon, 9’unda dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu ve 3’ünde enürezis saptanmıştır. Ayrıca 6’sında anksiyete, birinde obsesif ve 1 denekte ise fobik belirtilere rastlanmıştır. Deneklerin 136’sı bir ruhsal bozukluk ya da semptom tanısı ile değerlendirilmiş ve tedavi programına alınmıştır. Tartışma: Araştırma sonuçlarının genelleştirilebilmesi için, çocuk ve ergenin risk grubunu oluşturdukları böylesi travmatik yaşantıların etkilerinin araştırılmasına yönelik daha kapsamlı çalışmalar gerekmektedir.