Bu çalışmanın amacı doğuştan görme engeli olan çocuk ve ergenlerde bağlanma özelliklerinin ve davranışsal sorunların incelenmesidir. Yöntem: Doğuştan görme engeli olan 11-14 yaşları arasındaki 40 çocuk ve ergen olgu grubu olarak çalışmaya alınmıştır. Karşılaştırma grubunu görme engelli grupla yaş, cinsiyet ve sosyoekonomik düzey bakımından eşleştirilmiş 40 sağlıklı çocuk ve ergen oluşturmuştur. Davranışsal sorunlar, 4-18 Yaş Grubu Çocuklar için Davranış Değerlendirme Ölçeği (ÇDDÖ 4/18) ile değerlendirilmiştir. Bağlanma özellikleri ise Ebeveyn ve Arkadaşlara Bağlanma Envanteri-Kısa Formu (EABE) ile incelenmiştir. Bulgular: Karşılaştırma grubuyla kıyaslandığında, doğuştan görme engelli grubun ÇDDÖ’nün anksiyete/depresyon, çekiniklik/depresyon ve dikkat problemleri alt ölçeklerindeki puanlarıyla toplam puanlarının daha düşük olduğu bulunmuştur. İki grubun EABE puanlarında ise anlamlı bir fark saptanmamıştır. Sonuç: Doğuştan görme engeli olan çocuk ve ergenler, davranışsal sorunlar açısından karşılaştırma grubuna göre daha düşük puanlar alırken, iki grup bağlanma özellikleri açısından farklı bulunmamıştır. Daha önceden yapılan çalışmalarda doğuştan görme engeli olan çocuk ve ergenlerin bağlanma problemleri açısından risk altında oldukları bildirilmelerine karşın, çalışmamızın sonuçları doğuştan görme engeli olan çocuk ve ergenlerin ailelerinin uyuma yönelik tutumlarıyla özel öğretmenlerin ve servislerin yardımlarının telafi edici bir rol oynayabileceğini göstermektedir.