Çocuk ve ergenlerde yatarak ruhsal sağaltım görmenin önemli düzelmeler sağladığı bilinmekle birlikte, uzun dönem etkinliğinin değerlendirilmesinde düzelmenin kalıcılığı ve taburculuğun ardından ayaktan sağaltım sürecine uyuma etkilerinin bilinmesi önemlidir. Bu çalışmanın amacı, ülkemizde az sayıda bulunan çocuk ve ergen ruh sağlığı yataklı birimlerinden birinde verilen sağaltımın etkinliğini, tedavi hedeflerine ulaşılma düzeyleri, bireysel riskler ve işlevsellik değerlendirmeleri ile belirlemek, işlevsellikteki düzelmelerin kalıcılığını ve hastaların taburculuktan sonra tedaviye uyumunu saptamaktır.Yöntemler: Çalışma, DEÜTF Çocuk ve Ergen Ruh Sağlığı Servisi?nde en az iki hafta yatarak tedavi gören ve taburculuğunun üzerinden 1 yıl geçmiş olan hastalarla, Şubat 2008-Ocak 2009 tarihleri arasında yapılmıştır. Her hasta için sosyodemografik değişkenler, psikiyatrik tanılar, hastanede kalış süreleri kaydedilerek, tedavi hedeflerine ulaşılma düzeyleri, hastanın taburculuk sonrası ayaktan sağaltıma uyumu, risklerindeki değişimleri, akran, aile ve okul alanlarındaki ilişkileri ve işlevselliği değerlendirilmiş, tedavi hedefleri anketi, bireysel risk değerlendirmesi ve Çocuklar için Genel Değerlendirme Ölçeği (ÇGDÖ) uygulanmıştır.Bulgular: Çalışmada ortalama (Standart Sapma, SS) yaşları 16. 2 (1.6) yıl olan toplam 46 hasta değerlendirilmiştir. Olguların taburculuktan sonra ayaktan sağaltımlarına %84.7 oranında devam ettikleri görülmüştür. Yatarak sağaltımın başlangıcında, sonunda ve taburculuktan 1 yıl sonra uygulanan ÇGDÖ ortalama (SS) puanları sırasıyla 40.6 (8.8), 60.7 (9.0) ve 65.1 (1.7) olarak bulunmuş, puanlardaki değişimin istatistiksel olarak yüksek anlamlılık taşıdığı belirlenmiştir (p=0.000). Hastaların yatış sırasında hesaplanan bireysel risk puanlarının, taburculuktan 1 yıl sonraki ayaktan izlem sırasında yapılan değerlendirmede belirgin olarak düştüğü, farkın istatistiksel olarak anlamlı olduğu görülmüştür (p=0.000).Sonuç: Çalışmadan elde edilen veriler yatarak psikiyatrik sağaltım gören çocuk ve ergenlerin taburculuklarından 1 yıl sonra psikiyatrik morbiditeleri, akran, aile ve okul işlevsellik düzeyleri ve taburculuk sonrası ayaktan sağaltıma uyum oranlarında belirgin düzelmeler gösterdiğine işaret etmektedir. Değerlendirmenin sonuçları ülkemizde çocuk ve ergenlere yönelik yataklı sağaltım hizmetinin yaygınlaştırılması ve geliştirilmesinin gerekliliğine ışık tutabilir.