Bu çalışmada yeme bozuklukları gelişiminde ve sürmesinde etkili oldukları savlanan kontrol odağı ve benlik saygısının yeme bozukluğu belirtilerini yordama etkilerinin karşılaştırılması amaçlandı. Üniversite öğrencisi (n=342) denekler tarafından Rosenberg Benlik Saygısı Ölçeği (RBSÖ), Yeme Tutum Testi (YTT), Belirti Tarama Listesi (SCL-90-R) ve Rotter ıç-Dış Kontrol Odağı Ölçeği (RıDKOÖ) uygulandı. Yordayıcı değişken olarak RIDKOÖ ve RBSÖ benlik saygısı, bağımlı değişken olarak YTT toplam puanı ve genel belirti düzeyini (SCL-90-R) yordama etkilerini belirlemek için çoklu regresyon analizi yapıldı. YTT toplam puanını en iyi yordayan değişken olarak benlik saygısı saptandı. RıDKOÖ ile YTT arasında istatistiksel olarak önemli bir ilişki saptanmadı. RBSÖ değişkeni YTT toplam puanlarıyla ilişkili toplam varyansın %5.5'ini açıklıyordu. Genel psikolojik belirti düzeyini (GBD) (SCL-90-R) yordayan en güçlü değişken olarak benlik saygısı saptandı; ikinci sırada kontrol odağı idi. Bu iki değişken GBD puanlarıyla ilişkili toplam varyansın %17.9'unu açıklıyordu; bunun %1.8'i RıDKOÖ'ye aitti. YTT ve genel belirti düzeyini en iyi yordayan değişken olarak benlik saygısı belirlendi. Bu sonuçlara göre yeme bozukluğu belirtilerini yordayıcı olarak düşük benlik sayısı dış kontrol odağı inancından daha güçlü bulunmuştur.