Bu çalışmada ergenlerin, mental kontrol aracılığıyla öznel iyi oluşlarını nasıl koruduklarının incelenmesi amaçlanmıştır. Yöntem: Ön çalışma grubuna, Ankara’da lise öğrenimi gören, 14–17 yaşları arasındaki 112’si kız (%48.1), 121’i erkek (%51.9), toplam 233 ergen katılmıştır. Asıl çalışma grubunda ise, 45’i erkek (%50) ve 45’i kız (%50), toplam 90 ergen yer almıştır. Çalışmada, Ergenler İçin Öznel İyi Oluşu Artırma Stratejileri Ölçeği kullanılmıştır. Verilerin analizinde, cümle bazında içerik analizi tekniği kullanılmıştır. Bulgular: alışmada, ergenlerin olumsuz olay ve durumlara karşı mesafe koyma, kontrollü ilişki kurma, iyimser düşünme, olumlu zaman yöneliminde bulunma, doğrudan mutluluğa yönelik davranışlar sergilemeyi isteme, sorunları çözme ve dini inanca sığınma aracılığıyla mental kontrol yaptıkları sonucuna varılmıştır. Sonuç ve Tartışma: Bu çalışmada, ergenlerin yedi farklı araçla mental kontrolü gerçekleştirdikleri bulunmuştur. Bu çalışmanın bulguları, öznel iyi oluşu artırma programlarında kullanılabilir.