Muhafazakâr düşünce, tarihsel kökleri çok gerilere kadar götürülse de modern anlamda Aydınlanma döneminin rasyonel toplum inşası projelerine karşı toplumun sahip olduğu geleneklerin ve değerlerin korunması çerçevesinde gelişmiştir. Muhafazakâr düşüncenin karakterinin belirlenmesinde Edmund Burke'ün Fransız Devrimi'ne yönelttiği eleştiriler önemli bir rol oynamıştır. Toplumsal değerlerin korunması temelinde oluşan muhafazakâr düşünce, toplumda gerçekleştirilecek her türlü devrim niteliğine sahip şiddetli değişimlere karşı çıkmış ve toplumun çağın koşullarına uyum sağlamasında evrimci değişimi savunmuştur. Muhafazakâr düşünce, içinde geliştiği toplum yapısına göre farklılık göstermektedir.Muhafazakârlığın toplumdan topluma farklılık göstermesi bağlamında Türkiye'de modern anlamda gelişen muhafazakâr düşüncelerin, Osmanlı Devletinin içinde bulunduğu kötü durumdan kurtulmak üzere başlattığı yenileşme hareketleri ile ilk görünümlerini kazandığı görülmüştür. Yapılan yeniliklerin ve düzenlemelerin toplumda hissedilme düzeyi, muhafazakâr tepkinin pozitif yönlü olarak artışına sebebiyet vermektedir. Değişim ve yenilikler bağlamında Türkiye'de muhafazakâr düşüncenin gelişimi bakımından Türkiye Cumhuriyeti'nin kuruluş döneminde, yapılmış olan devrim niteliğindeki büyük değişmeler, işgalden kurtulmuş olma ve yeni devlet kurmanın vermiş olduğu coşku içerisinde toplumsal bağlamda Cumhuriyetin ilk yıllarında fazlaca eleştirilmemiştir. Ancak ilerleyen süreç içerisinde inkılâpların toplumsal alanlarda köklü değişimler içermesi, özellikle aydınlar bağlamında muhafazakâr bir kıpırdanmaya sebep olmuştur. Fakat ortaya çıkan muhafazakâr görüşler, yeni kurulan devletin temel niteliklerini tehdit etme bağlamında tutucu bir yapıya dönüşme endişesiyle resmi ideoloji tarafından sistem dışı bırakılmıştır. Böylece bu dönemde muhafazakâr düşünce Türkiye'de Cumhuriyetçi muhafazakârlık biçimini almıştır. Muhafazakâr düşüncenin söylem boyutunda Türk siyasal hayatında kullanılması çok partili dönemde gerçekleşmiştir. Türkiye'de toplumun sahip olduğu kültür ve değerlerine karşı hassas tutumu muhafazakâr söylemlerin siyasal hayatta işlevsel olması sonucunu doğurmuştur.Muhafazakârlık, Batı'da siyasal açıdan ideolojik bir tavır olarak karşımıza çıkar iken Türkiye'de ise kültürel bir özellik olarak karşımıza çıkmaktadır. Muhafazakâr düşüncenin kendini tanımladığı parametreler çerçevesinde toplumun tutumları değerlendirildiğinde, Türkiye'de muhafazakârlık eğilimlerinin kültürel olduğu da daha açık bir biçimde ortaya çıkacaktır. Türkiye'de muhafazakârlık eğilimlerinin kültürel olması, o kültürde yetişmiş olan bireylerin genel olarak bu eğilimlere sahip olması anlamına gelmektedir. Bu bağlamda toplum içerisinde gençlerin muhafazakâr bir eğilime sahip olması, bu eğilimin kültürel olarak aktarıldığını ve kültürel olduğunu göstermektedir.Bu çalışma da Türkiye'de toplumun muhafazakârlık düzeyinin belirlenmesi bağlamında gençliğin muhafazakârlık eğilimleri, belirlenen örneklem grup içerisinde yedi ölçekten oluşan bir anket formu vasıtasıyla analiz edilmiştir. Yapılan analizler ise Türkiye'de gençlik örnekleminde toplumunun muhafazakârlık eğilimlerinin oldukça yüksek olduğunu ve muhafazakârlık eğilimlerinde kültürün belirleyici bir faktör olduğunu ortaya çıkartmıştır.