Aile içi şiddet, sağlıklı iletişim kurulamayan ailelerde ortaya çıkan ve aile ilişkilerini olumsuz etkileyen bir davranıştır. Bir çocuğun sağlıklı bir şekilde büyüyüp gelişmesi için en uygun ortam olan aile, ne yazık ki çocuğun şiddete maruz kaldığı ilk yer olabilmektedir. Bu çalışma, ergenlerin aile içinde şiddete maruz kalma durumları ve aile ilişkilerinin değerlendirilmesi amacıyla gerçekleştirilmiştir. Veriler, Ankara İli Altındağ İlçesinde 9 okulda öğrenim gören 379 öğrenciye “Görüşme Formu” uygulanarak toplanmıştır. Elde edilen veriler, SPSS bilgisayar programı (versiyon 11.0) kullanılarak bilgisayara girişi yapılmıştır. Araştırma sonunda, babaların %31,4 ve annelerin %29,8’inin çocuklara fiziksel şiddet uyguladığı belirlenmiştir. Ailelerin en çok ekonomik sorun yaşadığı belirlenirken “aile içi şiddeti” ailenin en önemli sorunu olarak gören ergenlerin oranı sadece %3,3 bulunmuştur. Aile içinde şiddete maruz kalma ile ergenin aile ilişkilerini değerlendirme durumu arasında istatistiksel açıdan anlamlı bir ilişki olduğu saptanmıştır (p<0,001). Ergenin cinsiyeti ve ebeveynlerin eğitim durumu ile ebeveynlerin aile içinde fiziksel şiddet uygulaması arasında anlamlı bir ilişki bulunmamıştır (p>0,05). Ergenin aile ilişkilerini değerlendirmesinde etkili olan faktörün “anne ve babanın aile içinde fiziksel şiddet uygulaması” olduğu bulunmuştur. Aile içinde şiddetin önlenebilmesi için, şiddet konusunda farkındalık yaratmak ve aile içinde sağlıklı iletişim ortamı sağlayabilmek amacıyla “Ebeveyn Eğitimi” programlarının başlatılması gerekmektedir.