Bu araştırmanın amacı üniversite öğrencilerinin psikolojik iyi olma düzeyleri ile öz yeterlik, anne-babaya bağlılık ve sosyal karşılaştırma arasındaki ilişkiyi belirlemektir. Diğer bir amacı ise sosyodemografik değişkenlerin öğrencilerin psikolojik iyi olma düzeylerini ne oranda yordadığını incelemektir. Araştırmanın örneklemini, 2013-2014 öğretim yılında İstanbul Üniversitesi, İstanbul Aydın Üniversitesi, Haliç Üniversitesi, Yıldız Teknik Üniversitesi, Acıbadem Üniversitesi ve Fatih Sultan Mehmet Üniversitesi'nde çeşitli bölümlerde lisans ve yüksekokul öğrenimi gören, 227'si kadın 82'si erkek olmak üzere 309 öğrenci oluşturmaktadır. Araştırma ilişkisel tarama modeline uygun olarak yapılmıştır. Araştırmada, demografik bilgileri edinmek amacıyla araştırmacı tarafından geliştirilen "Kişisel Bilgi Formu" kullanılmıştır. Ayrıca öğrencilerin, psikolojik iyi olma düzeylerini ölçmek için "Psikolojik İyi Olma Ölçekleri", anne-babalarına bağlılıklarının bilişsel ve duyuşsal boyutlarını ölçmek amacıyla "Anne-Baba Bağlılık Ölçeği", öz yeterlik düzeylerini ölçmek için tarafından geliştirilen "Genel Öz Yeterlik Ölçeği" ve sosyal karşılaştırma düzeylerini ölçmek amacıyla "Sosyal Karşılaştırma Ölçeği"nin Türkçe'ye uyarlanmış hali olan Kendilik Algısı Ölçeği kullanılmıştır. Araştırmada elde edilen veriler SPSS (Statistical Package for Social Sciences) 21.0 programı kullanılarak analiz edilmiştir. T-testi, Mann Whitney-u Testi, Tek Yönlü (One way) Anova Testi ve Tukey Post Hoc Testi kullanılmıştır. Araştırmanın bağımlı ve bağımsız değişkenleri arasındaki ilişkiyi Pearson korelasyon, etki ise regresyon analizi ile test edilmiştir. Sonuç olarak üniversite öğrencilerinin psikolojik iyi olma düzeyleri; cinsiyet, algılanan akademik başarı, algılanan sağlık durumu, kendini utangaç olarak görme durumu gibi değişkenlere göre farklılaşma göstermiştir. Ana hipotez çerçevesinde, araştırmaya katılan üniversite öğrencilerinin anne baba bağlılık, kendilik algısı, genelleştirilmiş öz yetkinlik ve psikolojik iyi olma düzeyleri incelendiğinde; istatistiksel açıdan anlamlı düzeyde pozitif bir ilişki olduğundan bahsetmek mümkündür. Diğerleriyle olumlu ilişkiler, çevresel hakimiyet, yaşam amacı, kendini kabul ve genel psikolojik olma düzeyinin belirleyicisi olarak anne bağlılık, baba bağlılık, genelleştirilmiş öz yetkinlik, kendilik algısı değişkenleri ile ilişkisinin (açıklayıcılık gücünün) güçlü olduğu görülmüştür.