Bu çalışma Ondokuz Mayıs Üniversitesi Tıp Fakültesi (OMUTF) son sınıf öğrencilerinin kaygı düzeyini ve etkileyen faktörleri araştırmak amacı ile yapılmıştır.Kesitsel tipteki bu araştırma, 1-15 Mayıs 2005 tarihleri arasında, OMUTF’de eğitim alan son sınıf öğrencilerinde yapılmıştır. Araştırmaya 198 öğrenciden 168’i (% 84.8) katılmayı kabul etmiştir. Araştırmaya katılmayı kabul edenlere sosyodemografik özellikleri ve Beck Anksiyete Ölçeği’ni içeren anket formu uygulanmıştır. Veriler ortalama standart sapma ve yüzdelikler olarak verilmiştir. Verilerin değerlendirilmesinde çoklu logistik regresyon, Student’ın t testi ve Pearson korelasyon analizi kullanılmıştır.Çalışmaya katılanların 67’sinin (% 39.9) kız ve 101’inin (% 60.1) erkek olduğu bulunmuştur. Katılımcıların 122’si (% 72.6) tıp fakültesi eğitimini 6 yılda bitirirken, 46’sının (% 27.4) eğitim süresi uzamıştır. Katılımcıların 129’u (% 76.8) tıp fakültesini kendi isteğiyle tercih ederken, sadece 9’u (% 5.4) ilk sırada tercih ettiklerini ifade etmişlerdir. Öğrencilerin 87’si (% 51.8) mesleki gelecek kaygısı taşımaktadır. Bu kaygılarının büyük kısmını (% 49.4) uzmanlığa ilişkin kaygılar oluşturmaktadır. Gelecek kaygısı taşıyan ve taşımayan öğrencilerin Beck Anksiyete puanı sırasıyla 37.0 ± 9.5 ve 29.4 ± 7.2 olup, aralarında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmuştur (p<0.001, t= 5.88). Sonuçta, çalışmaya katılanların yarısı mesleki gelecek kaygısı taşıdığını, bunların da yarısı uzmanlığa ait kaygı taşıdığını belirtmişlerdir. Ülkemizde hekimliğin, özellikle de pratisyen hekimliğin içinde bulunduğu durumun, öğrencileri gelecek kaygısını artırdığı düşünülmektedir. Bu nedenle birinci basamakta çalışma koşullarının düzeltilmesine ve toplumdaki pratisyen hekim imajının iyileştirilmesine yönelik çabaların artırılması gerektiği düşünülmektedir.