Bu çalışma üniversite öğrencilerinde travma sonrası gelişimi etkileyen faktörlerin incelenmesi amacıyla yapılmıştır. Örneklem grubu, 17-52 yaş arasındaki 401 üniversite öğrencisinden oluşmaktadır (279 kadın ve 122 erkek). Verilerin toplanmasında sosyodemografik bilgi formu, stresli yaşam olaylarına ilişkin anket soruları, Travma Sonrası Gelişim Ölçeği (TSGÖ), Baş Etme Yolları Envanteri (BYE), Ölüm Kaygısı Ölçeği (ÖKÖ) ve Dünyaya İlişkin Varsayımlar Ölçeği (DİVÖ) kullanılmıştır. Travma Sonrası Gelişim Ölçeği puan ortalaması x = 56.24 olarak bulunmuştur. Bu sonucun, ortalamanın üzerinde bir değer olduğu görülmüştür. Sonuçları değerlendirmede bağımsız örneklemler için t testi, tek yönlü ANOVA, Pearson korelasyon testi ve resresyon analizi kullanılmıştır. Sosyodemografik değişkenler, stesli yaşam olaylarına ilişkin değişkenler ve diğer ölçek puanlarının travma sonrası gelişim toplam ve alt ölçek puanları bazında etkileri değerlendirildiğinde sosyodemografik değişkenlerden cinsiyet ve ekonomik durumun anlamlı etkileri tespit edilmiştir. Cinsiyet değişkeni, Travma Sonrası Gelişim Ölçeği'nin yalnızca kendilik algısında gelişim alt ölçeği bazında anlamlı etkiye sahiptir. Ekonomik durum değişkeni ise yaşam felsefesinde değişim alt ölçeği bazında anlamlı etkiye sahiptir. Regresyon analizi sonuçlarına bakıldığında travma sonrası gelişimi baş etme yollarından iyimser baş etme/ sosyal destek arama, kaderci baş etme ve çaresiz baş etme yordamaktadır. Dünyaya ilişkin varsayımlardan olayların kontrol edilebileceğine inanç, kişisel talihe inanç, dünyanın iyiliğine inanç ve olumlu benlik inancı varsayımları ve ölüm kaygısı toplam puanı travma sonrası gelişimi yordayan diğer değişkenler olarak bulunmuştur. Bulgular, ilgili literatür doğrultusunda tartışılmış, kısıtlılıklar belirtilmiş ve öneriler sunulmuştur.