Bu araştırma, GATA Sağlık Astsubay Meslek Yüksek Okulunda öğrenim gören MYO 1. ve 2. sınıf öğrencilerin, problem çözme becerilerinin çeşitli bağımsız değişkenler açısından incelenmesi olup, sağlık sınıfına mensup askeri öğrencilerin öğrenim gördükleri süre, bundan öncesi ve meslek hayatına atıldıkları dönemde problem çözmedeki becerilerini değerlendirmek, problemlerin sebeplerini belirlemek, sebeplerin kişi üzerine etkilerini bularak çözüm yoluna katkıda bulunmak ve öğrencilere meslek yaşamlarında hitap ettiği topluluk, aile ve sosyal arkadaşlarıyla sağlıklı iletişim kurabilme becerisi kazandırılmasında rehber olmak amaçlı yapılan betimsel bir çalışmadır. Arttırmanın evreni 2013-2014 eğitim öğretim yılında Ankara ili GATA Sağlık Astsubay Meslek Yüksek Okulunda öğrenim gören, 117 adet 1. sınıf, 110 adet 2. sınıf öğrencisinden oluşmuştur. Araştırmada öğrencilerin problem çözme becerilerini ölçmek amacıyla Problem Çözme Envanteri, araştırmanın değişkenlerine yönelik bilgi toplamak amacıylada, Kişisel Bilgi Formu kullanılmıştır. Verilerin analizinde gruplar arasında kesikli verilerin karşılaştırılmasında Ki-kae testi kullanılmıştır. Araştırma sonucunda SAMYO öğrencilerinin, aile gelir durumu, spor yapma durumları, geriye dönüp baktıklarında yapmak istediklerini gerçekleştirme durumları, yaşadıkları kötü olaylardan etkilenme dereceleri, algıladıkları problem çözme beceri seviyeleri, problem çözme becerilerinin düşük olması durumunda profesyonel destek alma durumları, değişkenleri açısından problem çözme becerilerinin anlamlı ölçüde iyi olduğu bulunmuştur. Araştırma sonucunda SAMYO öğrencilerinin, sınıf, yaş, anne baba çalışma ve eğitim durumları, okul başarı durumları, sigara kullanım ve süreleri, kardeş sayıları, anne-baba tutumu, anne-baba hukuki durumları, ailelerin oturduğu yerleşim birimleri, sorunlarını paylaştıkları kişiler, öğrencilerin kendilerini tanımlama durumları, PDRM ye gitme durumları, sosyal faaliyetlere katılım durumları, kendilerini kötü etkileyen olaylar ve etkiyi azaltmak için buldukları çözüm yolları, değişkenleri açısından problem çözme becerileri açısından anlamlı ölçüde farklılık göstermediği bulunmuştur.