Bu çalışmanın amacı, ergenlerde intihar olasılığı ile yalnızlık, öfke ifade biçimleri, suçluluk ve utanç duyguları, cinsiyet, okul türü, yaş, sınıf düzeyi, anne ve babaya duyulan yakınlık düzeyi, çevre tarafından anlaşıldığını hissetme düzeyi, ebeveyn birlikteliği, anne ve baba tutumu, bir hobiye sahip olma arasındaki ilişkinin incelenmesidir. Araştırma Muğla'nın Marmaris ilçesinde, 2010-2011 eğitim öğretim yılında, lise bir, iki, üçüncü sınıf ve ilköğretim sekizinci sınıfta eğitim öğretim görmekte olan 13-18 yaş arası 862 ergenle yapılmıştır. Çalışmaya katılan ergenlere kişisel bilgi formu, UCLA yalnızlık ölçeği, intihar olasılığı ölçeği, sürekli öfke ve öfke ifade tarzları ölçeği, suçluluk ve utanç ölçeği uygulanmıştır. Araştırma sonuçları SPSS for Windows 16.0 programı kullanılarak değerlendirilmiştir. Yapılan regresyon analizi sonucunda, ergenlerde yalnızlık ile birlikte, öfke ifade biçimleri ve suçluluk duygusunun ergenlerde intihar olasılığını yordayan değişkenler olduğu görülmüştür. Ayrıca araştırma sonuçları ergenlerde intihar olasılığı ile cinsiyet, okul türü, sınıf düzeyi ve bir hobiye sahip olma arasında anlamlı bir fark olmadığını, ergenlerde intihar olasılığı ile babaya ve anneye duyulan yakınlık düzeyi, çevre tarafından anlaşıldığını hissetme düzeyi, ebeveyn birlikteliği, anne baba tutumları arasında anlamlı bir fark olduğunu göstermiştir. Pek çok araştırmada görüldüğü gibi, bu çalışma sonucunda da literatür ile tutarlı olarak yalnızlık, öfke ve suçluluk duygusu intihar olasılığının güçlü yordayıcıları olduğu görülmektedir.