Bu araştırmanın temel amacı, suçluluğun gelişiminde, her birinin farklı katkıları olan aile, akran, okul, yaşanılan mahalle ve ergenin bireysel niteliklerini birlikte ele alarak, benzer sosyoekonomik düzeyden olan suça karışmış ve karışmamış ergenlerin bu değişkenler açısından nasıl bir farklılaşma gösterdiğini ortaya koymak; suça karışıp karışmamada bu değişkenlerin katkılarını görebilmektir. Araştırmanın diğer amacı ise problem ve olumlu sosyal davranışların gelişiminde her birinin farklı katkıları olan aile, akran, okul, yaşanılan mahalle ve bireysel niteliklerin, ergenin problem ve olumlu sosyal davranışlarını açıklamaya olan tek başına katkılarını ortaya koymaktır. Bu amaçlar doğrultusunda araştırmaya suça karışmamış 290 ve suça karışmış 157 erkek ergen ile suça karışmamış 184 kız ergen katılmıştır. Aile, akran, okul ve mahalle özelliklerinin, suça karışıp karışmamayı yordamadaki rollerinin belirlenmesi amacıyla yapılan lojistik regresyon analizi sonucunda; kardeş sayısı, annenin izlemesi, yakın arkadaşa sahip olma ve okula devamsızlığın, suça karışmış ya da karışmamış ergen olmayı belirlemede anlamlı rollerinin olduğu görülmüştür. Suça karışmış ergenlerin problem davranışlarını yordayan değişkenleri belirlemek amacıyla yapılan hiyerarşik regresyon analizleri sonucunda, dürtüselliğin, ahlaki muhakemenin, öfke ifadesinin, okula devamsızlığın ve mahalle sorunlarının, problem davranışları yordadığı görülmüştür. Suça karışmamış ergenlerin problem davranışlarını yordayan değişkenleri belirlemek amacıyla yapılan hiyerarşik regresyon analizleri sonucunda ise dürtüselliğin, anne-baba reddinin, okula bağlılığın ve mahalle sorunlarının, problem davranışları yordadığı görülmüştür. Suça karışmış ergenlerin olumlu sosyal davranışlarını yordayan değişkenleri belirlemek amacıyla yapılan hiyerarşik regresyon analizleri sonucunda, kendine yönlendirmenin, yakın arkadaşa güvenin ve mahalle kaynaklarının, olumlu sosyal davranışları yordadığı görülmüştür. Suça karışmamış ergenlerin olumlu sosyal davranışlarını yordayan değişkenleri belirlemek amacıyla yapılan hiyerarşik regresyon analizleri sonucunda ise anne-baba reddi, yakın arkadaşa güven, okula bağlılık, mahalle sorunları ve mahalle sargınlığının anlamlı katkıları olduğu bulunmuştur. Sonuç olarak ergenlerin suça karışmaları ile problem ve olumlu sosyal davranışlarını açıklamada aile, akran, okul, mahalle ve bireysel özelliklerin anlamlı katkıları olduğu görülmüştür.