İletişim becerileri, bireyin sağlıklı, mutlu, doyumlu ve etkin bir birey olarak yaşamını sürdürmesi için sahip olması gereken önemli bir beceridir. Bireyin bu beceriyi edinmesinde iki önemli kurum vardır: Okul ve aile Bu araştırmada okullar, özel ve devlet okulları olarak ele alınmıştır. Bu araştırma ile özel okullarda ve devlet okullarında eğitim gören lise öğrencilerinin, liselere girişte ve bitirirken sahip oldukları iletişim becerilerinin karşılaştırılması amaçlanmıştır. Yani özel okullardaki lise 1 ve lise 3. Sınıf öğrencilerinin atılganlık, empatik beceri ve çatışma eğilimi düzeylerinde ve devlet okullarındaki lise 1 ve lise3. Sınıf öğrencilerinin atılganlık, empatik beceri ve çatışma eğilimi düzeylerinde 3 yıllık eğitim boyunca bir farklılaşma olup olmadığı araştırılmaya çalışılmıştır. Ayrıca özel okullardaki lise 1. sınıf ile devlet okullarındaki lise 1. Sınıf öğrencileri ve özel okullardaki lise 3. Sınıf ile devlet okullarındaki lise 3. Sınıf öğrencileri atılganlık, empatik beceri ve çatışma eğilimi düzeyleri açısından da karşılaştırılmıştır. Bunlara ek olarak, öğrencilerin atılganlık, empatik beceri ve çatışma eğilimi düzeyleri cinsiyet, anne babanın öz veya üvey olma durumu, anne babanın ayrı veya birlikte olma durumu, anne babanın sahip oldukları meslek grupları, ailenin aylık gelir durumu gibi değişkenlere göre de incelenmiştir. Öğrencilerin atılganlık düzeyleri Rathus'un geliştirdiği "Rathus Atılganlık Envanteri" ile, empatik beceri düzeyleri Dökmen' in geliştirdiği "Empatik Beceri Ölçeği" ile çatışma eğilimi düzeyleri yine Dökmen tarafından geliştirilen "Çatışma Eğilimi Ölçeği" ile ölçülmüştür. Araştırma kapsamına 2000-2001 eğitim öğretim yılında, İzmir il merkezindeki Özel Liselere ve Devlet Liselerine devam eden, lise 1 ve lise 3. Sınıf öğrencileri alınmıştır. Örneklem grubu altı ayrı devlet ve üç ayrı özel liseye devam eden öğrenciler arasından "oranlı küme örnekleme" yöntemi ile seçilmiştir. Örneklemin evreni temsil edebilmesi için, İzmir ilinin Konak, Karşıyaka, Buca ve Bornova ilçelerine bağlı okulları alınmıştır. İstatistiksel analizlerde 333 kız ve 388 erkek olmak üzere toplam 721 devlet lisesi öğrencisinden, 46 kız ve 90 erkek olmak üzere toplam 136 özel lise öğrencisinden elde edilen veriler kullanılmıştır. Verilerin analizinde aritmetik ortalamalar, standart sapmalar saptanmış, uygun olan yerlerde t testi, varyans analizi, yorumlamada ANOVA ve SHEFFE ileri analiz yöntemleri uygulanmıştır. Araştırma verilerinin değerlendirilmesi sonucunda elde edilen bazı anlamlı bulgular şu şekilde özetlenebilir: 1- Devlet okullarında öğrenim gören lise 1. Sınıf öğrencilerinin atılganlık düzeyleri, özel okullarda öğrenim gören lise 1. Sınıf öğrencilerinin atılganlık düzeylerinden yüksek bulunmuştu 2- Devlet okullarında öğrenim gören lise 1. Sınıf öğrencilerinin iletişim çatışmalarına girme eğilimi düzeyleri, özel okullarda öğrenim gören lise 1. Sınıf öğrencilerinin iletişim çatışmalarına girme eğilimi düzeylerinden yüksek bulunmuştur. 3- Devlet okullarında öğrenim gören lise 1. Sınıf öğrencilerinin atılganlık düzeyleri, devlet okullarında öğrenim gören lise 3. Sınıf öğrencilerinin atılganlık düzeylerinden yüksek bulunmuştur. 4- Devlet okullarında öğrenim gören lise 1. Sınıf öğrencilerinin iletişim çatışmalarına girme eğilimi düzeyleri, devlet okullarında öğrenim gören lise 3. Sınıf öğrencilerinin iletişim çatışmalarına girme eğilimi düzeylerinden yüksek bulunmuştur. 5- Özel okullarda öğrenim gören lise 1. Sınıf öğrencilerinin iletişim çatışmalarına girme eğilimi düzeyleri, özel okullarda öğrenim gören lise 3. Sınıf öğrencilerinin iletişim çatışmalarına girme eğilimi düzeylerinden yüksek bulunmuştur. 6- Bu sonuçlara ek olarak bazı değişkenler ile öğrencilerin atılganlık, empatik beceri ve çatışma eğilimi düzeyleri arasında da ilişki olduğu belirlenmiştir.