Bu araştırma ile üniversite öğrencilerinin günlük davranış alanlarından elde ettikleri doyum düzeyleri arasındaki farklılığın araştırılması amaçlanmıştır. Bu amaca yönelik olarak öncelikle "davranış alanı" ve "doyum" kavramlarının kuramsal tartışması yapılmış» üniversite öğrencilerinin bu kavramlar içindeki yeri vurgulanmıştır. Araştırmanın evrenini Buca Eğitim Fakültesi öğrencileri oluşturmuş olup Rehberlik ve Psikolojik Danışmanlık, Resim ve Biyoloji bölümlerinde 3. sınıflarda okuyan toplam 90 öğrenci örneklem grubunu oluşturmuştur. Uygulama sonucunda elemeler nedeniyle, veriler toplam 87 öğrenciden elde edilmiştir. Araştırmanın verileri Bireysel Durum Formu ve Etkinlik Formu kullanılarak sağlanmıştır. Araştırmada yanıtlanması beklenilen, farklı bölümlerde okuyan üniversite öğrencilerinin davranış alanlarından elde ettikleri doyum düzeyleri arasındaki farklılık ile bunları etkileyebileceği düşünülen cinsiyet, yas, 0-6 yas dönemini geçirdikleri yer, en uzun süre yaşanılan sosyal ortam, öğrenim süresince kalınan yer, ailenin bulunduğu sosyo ekonomik katman, gelir getiren bir iste çalışıp çalışmama durumu ve bu isin bölümle olan ilişkisi, okunulan bölüm hakkında önceden bilgilenip bilgilenmediği, okunulan bölümden hoşlanma düzeyi, ayda harcanılan para miktarı ve başarı durumu gibi psiko sosyal faktörler arasında anlamlı bir farklılık var mıdır? sorusunun cevabına uygun olarak, bilgisayar yardımıyla elde edilen sonuçlar tablolaştırılmıştır. istatistik tekniği olarak ortalamalar arasındaki farkın anlamlılığının araştırılmasından yararlanılmıştır. Bu değerlendirmeler sonucunda bazı önemli bulguları su şekilde özetleyebiliriz: 1) örnekleme giren 87 üniversite öğrencisinin davranış alanlarından elde ettikleri doyum düzeyleri puanlarının genel aritmetik ortalaması 3.456 olarak bulunmuştur, örneklem grubumuzdan saptanan en düşük doyum düzeyi puanı 1.33, en yüksek doyum düzeyi puanı 4.8 'dir. Rehberlik ve Psikolojik Danışmanlık bölümü öğrencilerinin davranış alanlarından elde ettikleri doyum düzeyleri puanlarının aritmetik ortalaması 3.42 olarak hesaplanmıştır. Rehberlik ve Psikolojik Danışmanlık bölümü öğrencileri arasında en düşük doyum düzeyi puanı 2, en yüksek doyum düzeyi puanı da 4. 66' dır. Resim bölümü öğrencilerinin doyum düzeyleri puanlarının aritmetik ortalaması 3.663 olup en düşük doyum düzeyi puanı 2.7, en yüksek doyum düzeyi puanı da 4. 8 'dir. Biyoloji bölümü öğrencilerinin doyum düzeyleri puanlarının aritmetik ortalaması 3.281 olup en düşük doyum düzeyi puanı 1.33, en yüksek doyum düzeyi puanı da 4. 63' dür. 2) Cinsiyet bağlı olarak; davranış alanlarından elde edilen doyum düzeyleri puan ortalamaları bölümler arasında -87-anlamlı bir farklılık göstermiştir. Kız öğrencilerin erkek öğrencilere göre davranış alanlarından daha yüksek doyum elde ettikleri saptanmıştır. Rehberlik bölümü öğrencilerinde bu fark daha da yüksek çıkmıştır. (Kız öğrencilerin doyum düzeyleri puan ortalamaları 3.765, erkek öğrencilerin puan ortalamaları 3.097'dir.) Diğer bölümler için anlamlı bir farklılık çıkmamakla birlikte kız öğrencilerin doyum düzeyi puan ortalamaları, erkek öğrencilerin puan ortalamalarından yüksek çıkmıştır. 3) Yasa bağlı olarak; davranış alanlarından elde edilen doyum düzeyleri puan ortalamaları bölümler arasında anlamlı bir farklılık göstermemiştir. Yalnızca Rehberlik ve Psikolojik Danışmanlık bölümü öğrencileri arasında yasları bakımından anlamlı bir farklılık çıkmıştır. 4) 0-6 yas dönemini geçirdiği yere bağlı olarak davranış alanlarından elde edilen doyum düzeyi puan ortalamaları bakımından bölümler arasında anlamlı bir farklılığa rastlanmamıştır. 5) En uzun süre bulunulan sosyal ortama bağlı olarak davranış alanlarından elde edilen doyum düzeyi puan ortalamaları bakımından bölümler arasında anlamlı bir farklılık bulunmamakla birlikte ortalamalar bazında fark anlamlıdır. 6) öğrenim süresince aile yanında yaşayıp yaşamamaya bağlı olarak fark anlamlı çıkmış aileleriyle yasayanların doyum düzeyleri ortalama puanları daha yüksek çıkmıştır. 7) Ailenin ekonomik durumuna bağlı olarak ortalamalar bazında fark anlamlı çıkmış ve gelir düzeyleri yükseldikçe öğrencilerin doyum düzeyleri puanlarında da yükselme saptanmıştır. 8) Ailenin sosyal durumuna bağlı olarak; orta sosyal tabakaya mensup ailelerin çocukları alt ve üst sosyal tabakaya mensup ailelerin çocuklarına oranla daha yüksek doyum düzeyi göstermiştir. 9) Okudukları bölümlere önbilgi sahibi olarak giren öğrencilerin doyum düzeyleri ortalama puanları» hiç bilgi edinmeden girenlere göre çok daha yüksek ve gruplar arasındaki fark da anlamlı çıkmıştır. 10) Okudukları bölümden hoşlanıp hoşlanmamaya bağlı olarak davranış alanlarından elde edilen doyum düzeyi puan ortalamaları bakımından fark anlamlı olup hoşlanma düzeyiyle doyum düzeyi arasında doğru orantı vardır. 11) Aylık harcanılan para miktarına bağlı olarak davranış alanlarından elde edilen doyum düzeyi arasında anlamlı bir farklılık vardır. 12) üniversite öğrencileri tarafından doldurulan etkinlik formlarından günlük davranış alanları belirlenmiştir. Bölümler arasındaki farklılığı test edildiğinde; derse girme ve izleme, öğle yemeği paydosu, eve ulaşma, ders çalışma ve uyku davranışlarından elde edilen doyum düzeyleri ortalama puanları arasında anlamlı bir farklılık olduğu saptanmıştır. 13) Zaman aralıklarına bölünen günlük davranış alanları ve doyum düzeylerini gösteren grafikler incelendiğinde en yüksek doyum düzeyi 20:30-24:00 saatleri arasında saptanırken en düşük doyum düzeyi de 6:30-8:30 saatleri arasındadır. Araştırmanın sonucunda, özetlenen bu bulguların ışığında, üniversite öğrencilerinin günlük davranış alanları ve bu davranış alanlarından elde ettikleri doyum düzeyleri saptanarak bazı genel yorum ve sonuçlara gidilmiştir.