Araștırmanın Amacı: Bu araştırmanın amacı Türkiye’de 18-25 yaş grubundaki genç bireyler ve bu gençlerin ebeveynleri arasında sorun yaşanan konuların belirlenmesi ve gençlerin ebeveynleri ile sorun yaşama durumlarını etkileyen değişkenlerin incelenmesidir. Yöntem: Bu çalışmada,“2006 Aile Yapısı Araştırması (2006 AYA)” mikro verisi kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu 18-25 yaş grubundaki, anne/babası ile yaşayan 2.332 genç birey ve 18-25 yaş grubunda aynı evde yaşayan çocuğu olan 4.274 ebeveyn oluşturmaktadır. Çalışmada aile içi iletişimde sorun yaşanan konular hem gençlerin hem de ebeveynlerin bakışı ile incelenmiştir. Genç bireyin cinsiyet, öğrenim durumu ve kişisel gelir gibi özeliklerinin gencin ebeveynleri ile sorun yaşadıkları konulara olan etkisi lojistik regresyon modeli ile araştırılmıştır. Bulgular: Geç bireyler ve ebeveynleri ve arasında en yaygın olarak “harcama ve tüketim alışkanlıkları”, “arkadaş seçimi”, “kılık-kıyafet tarzı” gibi konularda sorun yaşanmaktadır. Hanehalkı refahı ve eğitim düzeyi yüksek olan; babaları ile olan ilişkilerini olumsuz olarak değerlendiren gençlerin ebeveynleri ile sorun yaşama eğilimi daha yüksektir. Gencin kendisine ait bir gelirinin olması ise ebeveynleri ile sorun yaşama eğilimini azaltmaktadır. Sonuç: Gençliğin son aşamasında olan bireyler, kişisel gelişim açısından bağımsız karar verme ve seçimler yapma düzeyindedir. Bu durumun ebeveynlerin dikkatinden kaçması sorun yaşanmasına yol açabilmektedir.