Tezimizin araştırma konusu 15-18 yas grubu liseli gençlerin dindarlaşma sürecidir. İstanbul kentinde lise öğrenimi almakta olan dört okuldaki öğrenciler ele alınmıştır. Kişilik, aile, eğitim, dindarlık ve alışkanlıklar olmak üzere gençler incelenmiştir. Öğrencilerin büyük çoğunluğu, hali hazırdaki dini bilgilerinin aileden alındığını belirtmişlerdir. Gençler, kendileri ile ilgili kararlarda, özellikle babalarının etkin olduğunu söylüyorlar. Öğrenciler, büyük oranda, hem kendilerini hem de ailelerini dindar olarak kabul ediyorlar. Tabii burada dindarlığın ölçütü farklı olabiliyor. Beş vakit namazını kılan bir genç de kendini dindar sınıfına koyuyor, cumadan cumaya veya bayramdan bayrama camiye gidende dindar olduğunu söyleyebiliyor. Ancak gençlerin , Dini kurallar yaşayışınızı etkiliyor mu sorusuna büyük oranda evet ve bazen cevaplarını verdiklerini görüyoruz. Ama öğrencilerle yapılan birebir görüşmelerde ibadet anlamında büyük eksikler olduğunu, dinin haram kıldığı bir takım şeylerin rahatlıkla yapıldığını hatta yaygın olduğunu gözlemliyoruz. Buradan da gençlerin sosyalleşmesindeki ajanların ne kadar önemli olduğunu, her bir kategorinin ayrı bir önem taşıdığını anlıyoruz. Öğrencilerin büyük çoğunluğu en iyi akla yatkın olan din olarak islamiyet demişlerdir. Edindiğimiz kanaat, iman noktasının, ibadet noktasına göre daha sağlam olduğudur. Genel olarak bu dört lise ana hatlarda birbirine benzemektedir. Okulların, bulunduğu muhit ve hitap ettiği kesimlerin sosyo-kültürel ve ekonomik farklılığından dolayı dini tutum, davranış ve sosyalleşme de kısmen farklı olmaları da tabiidir. Çalışma sonunda gelinen nokta, ailenin sosyalleşmedeki etkisinin eğitim sürecinde de hissedilir derecede devam etmesidir. Ayrıca dikkat edilecek bir diğer noktada şu görülmektedir: hangi kültür ve yasam tarzını benimsersek benimseyelim, eğitim kurumlarımızın kendilerinden beklenen görevleri yerine getiremedikleri anlaşılmaktadır. Sosyo-kültürel değerlerin nesilden nesile sağlıklı bir şekilde aktarılması ve bununla birlikte dinini bilen, dini sosyalleşme sürecini olumlu bir şekilde sürdüren bireylerin oluşması için aileye ve eğitim sürecine islerlik kazandırılması gerekmektedir.