Suç ve suçluluk olguları insanoğlunun var oluşundan beri, süregelen ve toplumsal yapı içerisinde değişik dönemlerde, değişik kural, kaide ya da yazılı kanunlar ile ele alınan ve üzerinde çalışılan sorunsallardır. Özellikle 18. Yüzyıl'a kadar fiziksel, zihinsel, ruhsal ve psikolojik olarak yetişkin insandan ayrı olarak kabul edilmeyen adeta yetişkin insanın minyatürü kabul edilen çocukların da suç olgusundan uzak kalması beklenemez. Yukarıda da belirtildiği gibi, suç ve suçluluk olgularının kökenleri insanlık tarihi ile eşitken, çocuğun yetişkin insandan belirttiğimiz özellikleri ile ayrılan çocukluk dönemine özgü özelliklere sahip bir birey olarak kabulü ise son iki yüzyıl içerisinde yaşanan gelişmeler neticesinde yaşanmıştır. Öncelikle çocuğun yetişkin bireylerden ayrı özelliklere sahip bir varlık olduğu gerçeğinin temel alındığı çalışmamızda ilk etapta, suç ve suçluluk kavramlarını tarihsel süreç içerisinde ortaya atılan değişik teorileri inceleyerek kuramsal bir çerçevede ele almaya çalışılmıştır. Akabinde çocuk ve çocukluk kavramı çocukluğun dönemlerini ve bu dönemlerin çocuklar üzerindeki etkilerini aktarmaya çalışılmıştır. Suç ve çocuk kavramlarının çerçevesi oluşturulduktan sonra özele inilerek çocuğu suça iten etmenler ele alınmış, akabinde de Adalet Bakanlığı Adli Sicil Genel Müdürlüğü verileri kullanılarak Türkiye'de çocuk suçluluğunun geldiği son nokta değerlendirilmiştir. Ülke çapında toplanan ve değerlendirilen bu verilerin ışığında da Erzurum Çocuk Şube Müdürlüğü'nün tanzim etmiş olduğu suç evrakları incelenerek Erzurum ilinde çocuk suçluluğunun nedenleri tespit edilmeye çalışılmış ve bu alanda yapılan diğer çalışmalar ile yapılan mukayeseler neticesinde çocuğu suça iten etmenler saptanmaya çalışılmıştır.