Bu araştırmanın ana amacı herhangi bir nedenden ötürü suç işlemiş çocukların suç işleme davranışı sonrası - özelliklede cezaevi veya ıslahevi yaşantısı dönemi - sürecindeki aile değerlendirmeleri ve psikopatolojik bulguları arasında ilişkilerin karşılaştırılmasıdır. Bu araştırmanın verileri Diyarbakır ili kapalı cezaevinde bulunan 1 1-17 yaş arasındaki suç işlemiş çocuklardan elde edilmiştir. Diyarbakır ili kapalı cezaevinde kalmakta olan 82 tutuklu çocuk bu çalışmanın araştırma grubunu oluşturmaktadır. Araştırmada verilerinin analizi sonucunda önemli bulgular elde edilmiştir. Suç işlemiş çocukların aile değerlendirmelerinde ailelerine ilişkin problem çözme, duygusal tepki verme, gereken ilgiyi gösterme, aile içi iletişim, aile içi roller gibi hususlarda sorunlar yaşanıldığı ortaya çıkmıştır. Yine suç işlemiş çocukların SCL 90 testi puanlarına göre psikopatolojik bulgularında da uyku, yeme bozukluğu gibi özelliklerin görüldüğü, obsesif-kompulsif, fobik, kişiler arası duyarsızlık, öfke, Paranoid, depresyon gibi patolojiler düşündürecek bulgulara ulaşılmıştır. Uygulanan ölçeklerden elde edilen veriler karşılaştırmalı olarak analiz edildiğinde de aile değerlendirme ve demografik özelliklerin olumsuzluk gösterdiğinde psikopatolojik durumların artış gösterdiği saptanmıştır. Bir başka deyişle suç işlemiş çocukların ailelerinde olumsuz özellikler olduğunda patolojik özellikler göstermektedir. Ya da suç işlemiş çocukların ana-babaları öldüğünde veya boşandıklarında patolojik özellikler göstermektedir. Kardeş sayısının fazla olması da patolojik özellikler göstermekte ve aile içinde olumsuz özellikler oluşturmaktadır.