Ergenlerin suç islemesinde fonksiyonel olduğu düşünülen aile ve akranların, ergen ile ilişkilerinin niteliğini ve ergene etkilerini tespit etmektir. Çalışmanın çıkış noktası, sosyal çevre, sosyo-ekonomik durum, sosyo-kültürel farklılıklar gibi aile üzerindeetkileri bulunan nedenlerden dolayı aile içi dinamiklerin çocuklar üzerindeki olumsuz etkileri ve bu etkiler dolayısıyla; çocukların akran grupları ile iliskilerinin, çocukları suça yönlendirebileceğidir. Çocuk suçluluğunu tahlil edebilmek için çocuğun sosyalizasyon sürecinde ilk ilişki içinde bulunduğu bu kurumları tahlil etmek, sorunun anlaşılabilmesini ve alınacak önlemlerin netice verebilecek nitelikte olmasını sağlayacaktır.Çalışmamızda çocuğu suça yöneltebilecek nedenleri tespit etmek için ortaya konulansosyo-kültürel kuramlar ile ilgili bilgi ve tanımlamalara yer verilmiş fakat bu kuramlardanherhangi biri ile ilgili sayitli ve ölçeklerden hareket edilerek araştırmamız yürütülmemiştir.Sosyal olayların çok yönlülüğü göz önüne alınırsa, bu kuramların her birinin suçluluğa, birbirleri ile ilişkilendirilebilecek noktalardan hareket etmeleri bizi bu sekilde bir metoda götürmüştür. Çalışmamızda varsayımlarımızın sınanması esnasında bulunan veriler, bukuramlarla ilişkilendirilerek değerlendirilmiştir. Bu çalışmanın bulguları aşağıda özetlenmeye çalışılmıştır; Göç ettikten sonra ayni kültürel yapıdan gelip birbirleri etrafında bütünleşerek kültürel bir farklılaşma yarattıkları mahallelerde ikamet eden ailelerin çocuklarının suçluluğa nedenolan sosyal koşullara daha açık olduklarıdır. Aile içindeki tutumların otoriter bir nitelik arz etmesinin ergenin evden kaçma, yalan söyleme , gibi davranışları pekiştirerek ergeni akranları ile zaman geçirmeye yönlendirmekteve ergeni suç islemeye sevk etmektedir.Ergenlerin okuldan kaçarak akran grupları ile geçirdikleri süreler onlara boş zamanyaratmakta ve ergenleri norm disi davranışlara yönlendirebilmektedir.Ebeveynlerin eğitim seviyesinin düşüklüğü; çok çocukluluk, aile içi ve çocuğa karşı uygulanan şiddet, ebeveyn tutumları arasındaki tutarsızlık gibi, aile içi olumsuz davranışlar zincirinin temelini oluşturmaktadır. Ailenin içinde bulunduğu sosyo-ekonomik koşulların yeterli derecede iyileştirilememiş olması; aile içi şiddeti ve huzursuzluğu yordamakta ve genelde çok çocuklu aileler olmaları itibariyla çocukların eğitim görmesi gereken çağlarda çalışma iliskilerine girmelerine neden olmakta ve çocukları denetim imkânından uzak sosyal koşullarda, zararlı alışkanlıklar edinebilecekleri yerlere sürüklemekte ve bütün bu nedenlerin bir bileşkesi olarak suçlu davranış ortaya çıkabilmektedir.Sonuç olarak bir ergeni suça yönlendiren unsurların temel kaynağı ilk sosyalizasyonkurumu olan ailedir. Aile, dolaylı ya da dolaysız olarak çocuğun her türlü kurumsal ve bireysel iliski kurduğu alanda etkileri olabilecek fonksiyonel bir durumda bulunmakta ve çocuğun akran grupları, okul gibi iliskilerinin kurulmasında belirleyici faktör olarak suçluluktaen etkin faktör olarak tespit edilmiştir.