Suçlu çocukların yargılanmalarında uygulanan yöntemler ve yargılanmaları sonunda alınan kararlar, cezalandırma değil, çocuğu iyileştirme ve topluma kazandırma amacına yönelik olduğunda yargılama asıl amacına ulaşmış olur. Bu araştırmada, Türkiye'de suç işleyerek ıslah kurumuna yerleştirilen çocukların sosyo-demografik özelliklerini ve ıslahevi koşullarını gösteren bir kesit ortaya konulmaya çalışılmıştır. Alan araştırması niteliğinde yapılan çalışmada araştırma grubunu, 1998 Şubat ayında İzmir Buca ıslahevindeki suçlu çocuklar oluşturmaktadır. Araştırmacı tarafından hazırlanmış olan anket formu 144 hükümlü çocuğa uygulanmıştır. Çocukların % 92.36'sı erkek, % 7.64'ü kız ve yaş ortalaması 16.48±1.051 idi. Grubun ortalama olarak 5 kardeş ve anne baba olmak üzere toplam 7 kişilik bir aile yapısının olduğu görülmektedir. Suç türleri incelendiğinde mala yönelik suçlar % 54.22 oranla ilk sırada yer alırken; ikinci sırada %27.46 ile cana yönelik suçlar ve üçüncü sırada % 18.30 ile cinsel suçlar yer almaktadır. Suça itilmiş çocuğun yeniden topluma kazandırılması için; yargısal işlemlerin en kısa sürede sonuçlanması, ıslah sisteminin çocuğun demografik ve biyo-psiko-sosyal özelliklerine uygun olarak yapılandırılması ayrıca çocuk ile birlikte ailenin de eğitimine yardımcı olması gereklidir.