Teknolojinin gelişmesi, sosyo-kültürel ve sosyo-ekonomik koşullan yakından değiştirmiştir. Kentleşme, sanayileşme ve modernleşme gibi kavramlar yeni ilişkiler ağına yol açmış ve bu ilişkiler ağı günlük yaşantımızın bir parçası haline gelmiştir. Toplumsal değişme ve gelişme geleneksel yapının çözülmesine, inanç ve değerler sisteminin değişmesine neden olur. Bu durum toplumda bazı gerilimlerin yaşanmasına zemin hazırlar. Modernleşmenin hızı arttıkça değer yargılan arasındaki farklılaşmanın derecesi de artar. Böylece, geleneksel koşullar altında yetişmiş anne-baba, çocuklarım, kendilerine göre geleneksel olmayan koşullar altında yetiştirmek zorunda kalmışlardır. Bu konunun evrensel yönü ise her kuşağın kendini, diğer kuşaktan bütünüyle farklı görmesinden kaynaklanır. Anne-babaların gözünde gençler isyan eden, söz dinlemeyen ve kendilerine göre dejenere olan bir kuşaktır. Gençler açısından anne babalar ise çağın gereklerine cevap veremeyen, yeniliğe karşı direnç gösteren tutucu bir kuşaktır. Böylece "eski" ve "yeni" kuşak ayrımı ve çatışması her dönemde geçerliliğini korumuştur. Özellikle hızlı sosyal değişmenin yaşandığı modern toplumlar daha az gelişmiş toplumların aksine aile-genç çatışmasına daha fazla maruz kalmaktadır. Toplumumuzda da hızlı bir sosyal değişme yaşanmaktadır. Hızlı nüfus artışı, sanayileşme eğilimi, köy den kente göç, işsizlik, çarpık kentleşme sosyal değişmenin arzu edilmeyen durumlardır. Özellikle göçler şehirlerin hızla büyümesine ve birtakım sorunların, yaşanmasına sebep olmuştur. Kırsal bölgeden gelen aileler geleneksel değerlerini devam ettirmek istemelerine karşın, gençler kentlerde yaşayan akranlarının yaşam tarzım görerek onların bu yaşantılarına özenmekte ve onlar gibi yaşamak istemektedirler. Bu da bir taraftan geleneksel değerleri diğer taraftan da kentsel değerleri gören gençte çelişkiler yaratmaktadır. Böylece sosyal sistemdeki hızlı değişmeden etkilenen gençle ailesi arasında bir boşluk meydana gelmektedir. Bu boşluk aile-genç arasındaki değer farklılığından kaynaklanır. Böylece daha muhafazakar olan eski kuşakla daha asi ve yemliğe açık olan yeni kuşak arasında bir gerilim yaşanır. Sorumluluk ayrıcalığına sahip olma "yaş" kategorisiyle belirlenir. Yetişkin statüsüne ulaşmak isteyen, fakat yetişkinin sahip olduğu hayat tecrübesinden yoksun olan genç, bağımsız olma isteğinden dolayı ailesiyle anlaşamamaktadır. Bu açıdan aile genç arasında yaşanan çatışma, sosyal ilişkiler bağlamında değerlendirildiğinde önemli bir olgu olarak karşımıza çıkmaktadır. Bu nedenle araştırmamızda evrensel olarak görülen bu anlaşmazlık biçiminin sosyo-kültürel yönünden, nedenlerine ve yoğunlukla yaşanan problem alanlarına üniversite gençliğine odaklanarak yer verilmiştir. Ayrıca yaşanan bu çatışmanın daha az yıkıcı ve sancısız geçmesi için nasıl çözümler getirilebileceğine bakılmaya çalışılmıştır.