Bu çalışmanın amacı, ebeveynler arası çatışma, akran ve medya etkileri ile ergenlerdeki şiddet davranışı arasındaki doğrudan ilişkileri ve şiddete yönelik tutumların aracı rolünü incelemektedir. Araştırmanın örneklemini Adana’da 1 özel 11 devlet ilköğretim okulunun 7. ve 8. sınıfında öğrenim gören 964’ü kız 1156’sı erkek olmak üzere toplam 2120 öğrenci oluşturmuştur. Araştırmada öğrencilere, “Şiddete Yönelik Tutum Ölçeği”, “Saldırganlık Ölçeği”, “Algılanan Çok Boyutlu Şiddet Kaynakları Ölçeği” ve “Çocukların Algıladıkları Ebeveynler Arası Çatışma Ölçeği” uygulanmıştır. Araştırma verileri yapısal eşitlik modeli kullanılarak test edilmiştir. Sonuçlar ebeveynler arası çatışma dışındaki değişkenlerin modele anlamlı katkısının olduğunu göstermektedir. Medya ve akran etkileri ile fiziksel şiddet arasındaki ilişkilerde şiddete yönelik tutumların kısmi aracılık rolü, medya ve akran etkileri ile sözel şiddet arasındaki ilişkilerde ise, şiddete yönelik tutumların tümüyle aracılık rolüne sahip olduğu saptanmıştır. Araştırma bulguları, sosyal bilişsel şiddet modeli kapsamında tartışılmıştır.